Ouwe Fons (Is echt gebeurd)

In de jaren kort na WO II was ik werkzaam als leerling loodgieter en was

als hulp toegewezen aan dun ouwe Fons, inderdaad ouwe, momenteel zou hij

allang met pensioen zijn en rusten op zijn lauweren.

Fons rookte niet, hij pruimde, maar hij pruimde geen pruimtabak nee hij

pruimde sjek (shag) en dat had het voordeel hij kon bijna aan iedereen

een pruimke vragen.

Dat kreeg hij alleen van mensen die hem niet kende, want zodra hij het

pakske sjek in zun handen had, was het ook verdwenen, hij zag namelijk

kans een half ons achter zijn kiezen te laten verdwijnen.

Uit het zicht van de gulle gever werd de mond leeg gemaakt, de grootste

helft in zijn zak gestoken en Fons had voor de hele dag te pruimen.

Er was een probleem, Fons pruimde nat, hij kitste (spuugde) de hele

dag, was je met hem een zinken dak aan het repareren, dan was het 's

avonds net of er een vlucht kraaien was overgekomen, maar het waren dan

wel bruinschijters.

Nog erger werd het als we ergens binnen genodigd werden voor een kop

koffie, Fons moest kitsen en daar had hij allerlei trucjes voor, een

vloermatje met een voet optillen en kwats daar lag hij, klep van de

kachel open en jawel even een gesis en Fons was weer content. Hij had

als loodgieter wel het voordeel, hij kwam nooit kits tekort als hij aan

het solderen was, dan is het wel makkelijk als je vlug kunt koelen.

Vroeger was het ook de gewoonte als iemand kwam te overlijden en werd

begraven in een grafkelder, om dan een zinken binnenkist in de doodskist

te maken. De zinken deksel werd kort voor de uitvaart aangebracht en

dichtgesoldeerd.

Zo gebeurde het mij dat ik al vroeg in de morgen met Fons naar het

ziekenhuis reed om daar een kist dicht te solderen.

Daar aangekomen werd de plaat zink die als deksel reeds klaar stond

opgepakt en op de kist gelegd, de soldeerbout met gasoline gevuld en

aangestoken. Fons kon met solderen beginnen, met kitsen had hij geen

probleem, er stonden voldoende potten mee palmen waar hij het in kwijt

kon.

Maar toch hoorde ik hem op een gegeven moment mopperen, ik vroeg ' Is er

iets Fons ' Ja nondeju den deksel ligt niet vlak.

Toen ging hij met z'n hand strelend over de plaat zink en riep toen, '

Ik heb vergeten het kussentje onder zunnen kop weg te halen en nou zit

zijn neus in de weg.

Hij pakt een houten hamer uit de gereedschapskist, geeft daarmee een

klap op de plaats waar de neus zit en zegt: ' Zo nou wordt er vandaag een fabrikant mee un boksersneus begraven.'