INHOUD VAN SCHILT
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL


Print deze pagina

ELIE VAN SCHILT

Vakantie & Spaans

 

Het is weer a long time geleden, onze vakantie uitspattingen strekte zich toen nog uit van Roemenië tot in de buitengebieden van Toronto.

Ook bezochten we ooit de Niagara Fals, maar de aanblik van zoveel water eeuwig doende, met het zich neerplonzen in een diepe vallei, stemde mij zo droevig, slechts de wetenschap dat het geen sherry was, heeft mij weerhouden om ook deel te nemen aan dat waterval gebeuren.

Maar... we kwamen ook wel in Tunis en Marokko, het taalgebeuren was daar echter dermate doorspekt met kjst en sjkt, om een spontane hernia of nog erger in mijn tong te voorkomen heb ik nooit pogingen aangewend om mij die talen eigen te maken.

Maar door een vaak herhaald bezoek aan Spaanstalige gebieden meende ik, ook uit het oogpunt gezien van vakantie-integratie mij te moeten begeven in dit taalgebeuren.

Mij aangemeld voor een avondcursus Spaanse taal, " Stichting Nationaal Onderwijs " ( Ik weet nog de eerste keren dat ik daar deelnam aan het lesgebeuren, er een telefoontje kwam van mijn bezorgde echtgenote, met de vraag " Is mijn man daar aanwezig ?? " Anders als in het cafégebeuren, antwoordde de lesdame dan " Inderdaad mevrouw uw man is hier " )

Mijn gedachten hierover waren " Mijn vrouw is ongerust, die denkt dat ik in het donker de weg niet weet " Je moet tenslotte alle pogingen aanwenden om je huwelijk op een redelijk aanvaardbare manier in stand te houden.

De meeste cursisten waren echter nog jong en leergierig, werden niet benaderd door ongeruste eega’s, wel werden ze vaak na afloop van de les opgewacht door jongelieden, die dachten dat de cursisten anders niet veilig thuis zouden komen.

Ik moet hier bij vermelden, als ik na de les om een uurtje of half een in de nacht thuis kwam, mijn eega soms de opmerking maakte " Het is zeker weer een Spaans halfuurtje uitgelopen ? "

Daar ik tijdens die lesperiode een vakantie besproken had naar, inderdaad het Spaans talige Gran Canaria, miste ik enige lessen, ik kwam nadien in Januari mooi gebruind terug maar.......... al spoedig bleek, noch het gas intrappen van het autootje, en hard de trap oplopen, de achterstand was niet meer in te halen.

De lesdame heb ik gelijkwaardig aan een condoleance een fles Sangria cadeau gedaan, daar heb ik nooit geen spijt van gekregen, want in het bijzijn van alle cursisten mocht ik haar zoenen ten afscheid.

Helaas " Zoenen " kan ik nog steeds niet op zijn Spaans, het stacato ontbrak.

Maar al met al, het Spaans en vooral de lesdame had een dermate indruk op mij gemaakt, om daarmee thuis ook een beetje te flaneren, ons nageslacht werd " los hijos " als ik een wind liet, voor hen die minder op de hoogte zijn met het ABN, een scheet, dan was het " vola " en het woord " werken " " trabajar " was schijnbaar alleen een bezigheid die door vrouwen beoefend werd.

Tot la mujer " de vrouw " dus ook mijn vrouw, ook het Spaans onder de knie kreeg ( letterlijk bedoeld ) een paar lege sherry flessen vulde met olijfolie en in het koelgebeuren plaatste, nadat, gewoonte getrouw, ik een ferme slok genomen had van dit brouwsel drong het meteen tot mij door, waarom Spanjaarden geen sherry drinken.

Je ziet in de omgeving van Torremolinos en de costa de mediterranee wel overal borden met een zwarte stier en het woord " Osborn " maar bestel in het Spaanse drankgebeuren geen sherry, ze denken dan echt dat je behept bent met een gevaarlijke ziekte en mijden je als de pest. Nee, heeft niets met varkens te maken.

Alhoewel, de Spanjaarden door het overmatig nuttigen van olijfolie, verder inplaats van pinda’s en chips staan daar ook de schaaltjes met olijven op tafel, ze laten soms sporen achter, gelijk aan een niet sluitende pakkingring van het oliecarter, dus altijd even opletten als je in Spanje plaats neemt op het een of andere zitgebeuren.

Onze neringdoende moet ik ook het advies geven, vertel nooit tijdens de vakantie " Trabajo en la tienda " ( ik werk in een winkel ) want je status gaat dan meteen minstens tien rangen omlaag. Dus het woord " trabajo " moet je alleen in noodgevallen op tafel brengen, want aan werken hebben bijna alle Spanjaarden een ingeboren afkeer, in het Nederlands vertaald " een broertje dood "

Maar helaas, wat bleek later, het hele Spaanse lesgebeuren, met veel moeite in mijn geheugen gestampt, kon in Spanje niet worden toegepast. Reeds de eerste keer toen ik wou laten horen met het taalgebeuren bekend te zijn, dus ik zei tegen de ober " tomo un vasa vino tinto " ( een rode wijn ) Het " una cerveza helada " ( een ijskoud biertje ) zover was ik in het Spaans nog niet gevorderd, dus kwam de ober opdraven met wijn, ondanks dat ik liever bier had gehad.

Maar toen die ober kwam met mijn bestelling en zegt, in perfect Duits " U komt zeker uit Zweden ? " Toen werd mij duidelijk, het hele cursusgeld had ik beter kunnen doneren naar de stichting voor het in stand houden van hoge directie salarissen.

Wat wil ik naar voren brengen met dit verhaal " Ga nooit een vreemde taal leren vanwege bepaalde vakantiegeneugten " In Tunis op de kamelenmarkt bleek gewoon Hollands geen probleem te zijn,

" Meneer, het is prachtig, voor u is de prijs een gulden tachtig. "

In Hamburg bleek de spreektaal overeenkomstig met het Tilburgs dialect, op Hawai had ik een ontmoeting met een Tilburger die daar al twintig jaar woonden en onze taal propagandeerde als een nieuw soort Esperanto.. Frankrijk is helemaal makkelijk, welke taal je ook spreekt, het enigste antwoord dat je krijgt is altijd " no compri " in het Russisch gelijk aan " Niks pannamai "

Dus, ook al spreek je geen enkele taal als je moerstaal, dus gewoon Tilburgs, reis naar overal in de no where, want, tot zelfs in de Gobiwoestijn wordt ons dialect als milieu vriendelijk beschouwd en minimaal een glas putwater zal je beloning zijn, na een tocht van zes dagen door het woestijngebied.