Brabants Licht - uit de papieren harem
van Ad Willemen (5) - 12 foto's

 

Of het de invallende kou was of niet, het werd weer eens tijd om verder te gaan met onze ontdekkingsreis door de papieren harem van Ad Willemen. Bij een aantal van de modellen die ditmaal voor het voetlicht komen, zou men tot op zekere hoogte van ‘gekleed naakt’ kunnen spreken. Er is een tijd geweest dat naaktheid niet getoond werd maar als het ware uitgebeeld: door het dragen van een soort ondoorzichtige, vleeskleurige bodystockings die het lichaam min of meer strak omhullen. In grote lijnen zijn de lichaamsvormen duidelijk te zien, maar al met al overheerst een zekere geslachtloosheid. Misschien vooral omdat het grootste deel van de huid bedekt blijft.

Hoe anders wordt het als sluiers of doorschijnende kledij in het spel worden gebracht. Genoeg mensen die dan pas spreken van erotiek. En die niets minder erotisch vinden dan naturisten op het strand (om over volleyballende dames en heren in hun blootje nog te zwijgen). De strandscčne waarmee we deze keer de serie sluiten zal hen vermoedelijk meer bekoren. Je zou er een aardige variatie op de geboorte van Venus in kunnen zien. Al doet die inktvis met zijn wellustige armen eerder aan Japanse erotische prenten denken. La Perle staat eronder.

Het is trouwens de enige ansichtkaart van dit dozijn die op de achterkant beschreven is. En dus ook, mogen we aannemen, verstuurd. Voorzover ik de tekst kan ontcijferen zijn het de woorden van een vrouw die haar geliefde vertelt hoezeer ze zich verheugt hem straks weer in haar armen vast te kunnen houden. Maar dan natuurlijk een stuk hartstochtelijker verwoord met gebruikmaking van enkele mij onbekende woordjes die misschien alleen in zoiets als een woordenboek voor amoureus argot  terug te vinden zijn…

Joep Eijkens