Brabants Licht - John Lommen
It's me

 

John Lommen (Venlo, 1946) heeft sinds 1995 aan het project It’s Me gewerkt. ‘Ik kwam op het idee door een lezing van professor Dirk Lauwaert over het portret’, schrijft de in Berkel-Enschot woonachtige fotograaf in een toelichting. ‘Hij sprak daarbij ondermeer over de macht van de fotograaf en de onmacht van de gefotografeerde. Dit zette me aan het denken over vormen van contact en verantwoordelijkheden bij het tot stand komen van de uiteindelijke foto. Ik wilde de gefotografeerde meer ‘macht’ geven bij het maken van een foto.’
‘Ik maakte een scherm met een gat erin van 65 x 65 cm . Een soort poppenkast dus. En liet vervolgens mensen daarachter plaatsnemen met de opdracht:  “Toon het mooiste van jezelf en gebruik deze doek”. Die doek was nodig om de rest van het lichaam te kunnen bedekken, als men bijvoorbeeld alleen de ogen wilde tonen.’
Aldus creëerde Lommen een situatie waarin hij voor de randvoorwaarden zorgde maar waarin de modellen zelf bepaalden wat ze van zich zelf wilden laten zien én op welk moment de foto genomen werd. ‘Als fotograaf bemoeide ik me dus consequent niet meer met het uiteindelijke beeld.’
Tussen 1995 en 2005 hebben meer dan 160 (!) mensen aan het project meegewerkt. Het leverde verrassende resultaten op, aldus Lommen. ‘Sommige mensen toonden als het mooiste van henzelf niet iets fysieks, maar verbeeldden hun mentale kwaliteiten of gemoedstoestand.  Zo vond een vrouw het mooiste van zichzelf dat ze zich, na een periode van ernstige labiliteit, bijzonder stabiel voelde. Die stabiliteit drukte ze uit door op één been te balanceren. “Zelfs op één been ben ik niet meer uit balans te brengen”, was de verantwoording van haar keuze.”
Maar Lommen maakte het ook mee dat een model wel drie ‘mooiste’ lichaamsdelen wilde tonen en daaruit niet kon kiezen. Ook in dat geval respecteerde hij ‘de macht van de gefotografeerde’ en legde dus alledrie lichaamsdelen vast. In een compositie overigens die ook weer door het model bepaald werd.
Lommen die in de loop der jaren diverse prijzen en nominaties  in de wacht sleepte is in 2005 tamelijk abrupt gestopt met fotograferen. ‘Ik was al een tijd aan het twijfelen of ik door zou gaan met fotografie omdat ik vond dat ik me aan het herhalen was’, legt hij uit.  Ook teleurstellende ervaringen met de Fotobond speelden een rol. Maar inmiddels heeft Lommen het fotograferen toch weer opgepakt, zij het voortaan digitaal. Bovendien zoekt hij naar mogelijkheden om fotografie te combineren met etstechnieken.
Hopelijk horen we daar in de toekomst meer van.

 Joep Eijkens