INHOUD GG
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

PRINT PAGINA
REAGEREN
 

G E M M A  G E U X

 

Poppenkast

Zij zit kettingrokend voor de breedbeeldtelevisie met Gouden Rand. Ze schikt haar kogelvrije kapsel en breekt een nagel. De koude oorlog woedt in alle hevigheid in de Kamer van de Volksvertegenwoordiging. Haar ogen flitsen heen en weer, alsof zij een tenniswedstrijd ziet. ‘Van BOMMEL?’ denkt zij, ‘vroeger waren dat schoenen. Dat had zo moeten blijven.’ Snel maakt zij een aantekening op het memoblokje dat naast haar ligt. Haar petekind met de dubieuze echtgenoot zit zomaar, voor het oog van het kerkvolk, op de publieke tribune. PUBLIEKE tribune, zie je nou wel dat dit kind haar uitverkoren positie vergeet, verkwanselt. ‘En niemand gaat weten, dat Wij ‘Repelsteeltje’ heten,’ stampvoet zij. Ze drukt haar sigaret uit in de bergkristallen asbak. Ze is zeer tevreden met de zogenaamde grondwettelijke ‘onder toezichtstelling’, én haar eigen slim verborgen achterdeurtje in het Koninklijke Kabinet.

Hij slaat zichzelf voor het hoofd, hij is vergeten om een lip-lees-tolk aan te stellen! Te laat! Hij camoufleert deze gedachte door zijn leesbril met de volle hand verder op zijn neus te schuiven. Hij realiseert zich dit op het moment dat beide echtelieden in kwestie de hoofden naar elkaar buigen. Aan hun lichaamstaal ziet hij dat hier staatsbelangrijke informatie door derden, buiten de Koninklijke Familie om, uitgewisseld wordt. In verband met de staatsveiligheid zijn alle kruiskopschroeven vanmorgen extra stevig aangedraaid door de technische dienst van de B.V.D. Hij dacht dat dit zou volstaan.

Hij schrijft met naar beneden getrokken mondhoeken briefjes op de A4-vellen van zijn zwartste multomap en vouwt. Kamerbrede origami. Zijn dochter heeft gekleurde vouwblaadjes, thuis. Hij kan een kikker van papier en een zwaantje in de ringen. Zijn kikker springt niet…

Mi-nis-te-rië-le ver-ant-woor-de-lijk-heid, schrijft hij in puntig schoolschrift en tekent poppetjes in de kantlijn. Te veel voor Lingo en te veel voor Twee voor Twaalf. Hij speelt: - de zwakste schakel.

Hij voelt de sfeer in de politieke arena en telt de score; zijn score! Eén – nul, denkt hij opnieuw en opnieuw. Soms ziet hij eruit alsof hij niet tot tien kan tellen. Ook schijn, bedriegt. Bijna springt hij op, om de volksvertegenwoordigers enthousiast toe te juichen. Hij knikt verheugd, als eindelijk zijn ‘waarheid’ het licht ziet en voelt zich Marco Borsato. Yes! En Idols is een geweldig goed programma!

Zij is gewend dat haar moeder tegen bomen spreekt. Om in haar blauwbloedlijn te blijven, dacht zij een gesprek aan te gaan met een kruiskopschroef in een gefineerde spaanplaat. Iedereen lachte haar uit, zoals eerder iedereen haar moeder uitlachte. Wie het laatst lacht, lacht het best, denkt zij met een dun glimlachje om de dunne lippen terwijl haar stoute schoenen knellen. Maar tantes collier, past perfect. Ware afkomst verraadt zich, doordat zij haar man met een licht hoofdknikje op zijn stoel weet te houden.

Hij is de advocaat van de duivel, zo waarlijk helpe hem God Almachtig, van zijn malle moer en van alles daar tussenin: als het maar dik betaalt. Wie een kuil graaft, is dom – laat een ander de kuil graven en ín uw honorarium, ga niet langs ‘af’ en krijg honderd euro per minuut. Genoegzaam aanschouwt hij de vele ijverige mollen. Afstandelijk wast hij zijn handen, in alle vermoorde onschuld. Hij maakt geen notities, hij heeft zijn secretaresse de opdracht gegeven om bij aanvang van de uitzending de video aan te zetten. The American Way. Dat volstaat.

Achter de schermen mailt de familie zich suf: over de opgestoken middelvinger, die van jou of de mijne, of Voltaire nu in Frankrijk ligt, of Voltaire nu in Frankrijk ligt, dat die ene zin uit DE brief gegapt is: het water staat ons tot de mond (dat zijn verdorie zijn woorden, niet de hare!), dat alle ellende in de familie is begonnen met één verkeerde schoonvader, een schaap over de dam maakt nog geen zomer, of grootvader deze boete ook zal betalen, fijn dat oma dit niet bewust mee hoeft te maken, Máximoe? is ze nu nog niet zwanger?, het volk heeft een sterk signaal van éénheid nodig, waar wacht hij op? of Mamaa nog steeds aan de touwtjes trekt, ja, nee, weet niet, persmuskieten: kunnen die de vogelpest krijgen, wist jij dat je plaatsen kunt reserveren voor die tribune, oh ja – waar?, dat wordt onderzocht door vrienden van Mamaa, storm in een glas bier, serveer je een Margarita niet met een parasolletje, zag jij ergens een parasolletje, dit lijkt mij niet het juiste moment om uit de kast te komen..

Schrijvers knijpen hun handen dicht, stand-up-comedians vrezen de moordende concurrentie, actualiteitenrubrieken draaien overuren, de beerput staat open en de Dichter des Vaderlands likt zijn scherpste pen.Het volk krijgt eindelijk waar voor zijn kijk-en-luister-geld. Waarin een klein land groot kan zijn. Pim zou het zo gewild hebben. En ergens in Delft draait iemand zich om, in zijn graf.


Terug naar begin van de pagina

 

Hieronder kunt u uw reactie mailen naar Gemma.
Vul uw naam in:


Geef uw e-mail adres op:


Over welke column gaat het? (datum of onderwerp):


Uw opmerkingen:


 

 

Terug naar begin van de pagina