De hele dag hangt het in mijn hoofd: reasons to be cheerful, (part) one..., two..., three!

Terwijl ik de terroristische aanslag op mijn o-zo-brood-nodige slaap ternauwernood overleef, en weer eens op een onchristelijk vroeg tijdstip in de tuin de gebeurtenissen van de dag op me af laat komen: yes, reasonable cheerful kwetteren de vogels me tegemoet. Nét wanneer ik denk dat de dag niet meer stuk kan, valt in mijn hoofd een berekening op zijn plaats, waarvan ik het vermoeden had – dat er iets niet aan klopte. Ik heb het hele weekend zitten rekenen op een vraagstuk van mijn werk. Twee ochtenden helemaal fout bezig geweest? Het zal toch niet…? Betekent dat misschien, dat ik al eerder diezelfde ‘fout’ gemaakt heb? Dat denk ik wel ja, het zou goed kunnen, maar vanaf huis heb ik geen inzage. Hier word ik niet bepaald rustig van…

Eerst maar eens een pot koffie dan. Op de automatische piloot ontbijt dit gezin. Plassen, wassen en tandenpoetsen. Iedereen de deur uit. Gauw zelf even onder de douche, daar knap ik altijd heerlijk van op. Ik doe de deur van de badkamer open en de kraan ligt (weer eens…) in stukken op de rand van het bad. A reason to be cheerful, u kent mijn technisch talent – ik kan overal vakkundig naar kijken, maar daarmee krijg ik echt geen water uit de muur. Na een voorzichtige poging geef ik het op. Dan maar ouderwets aan de wastafel. Van enig opknappen is dus geen sprake. Je kunt ook niet alles hebben…

Reasons to be cheerful: prachtig weer, het lijkt wel zomer. Hoog tijd voor die leuke rok, eh wáár in de stapel…. Hebbes. Zo. Aan. Aan? De helft van mezelf hangt eruit! En dan heb ik het helemaal niet over ‘mijn betere helft’! Gelukkig vind ik ook nog iets met wel een meter elastiek in de taille en spreek mijzelf vermanend toe…

Later op de dag heeft de juf van de jongste wat ‘gedoe’ met ons heertje, samen lossen we het op en: of ik morgenavond ook op de taalinstructieavond kom? Reasons to be cheerful, ik weet niet eens mijn diensten van deze week uit mijn hoofd. Maar als ik vrij ben, wás ik nu dus vrij.

Via via hoor ik in de namiddag over een brand in een bekend natuurgebied. Grote brand. Belt mijn echtgenoot naar mijn werk, even kortsluiten tussen de twee opvoeders kan nooit kwaad – vertelt de lieverd dat ik van geluk mag spreken dat bij ons het pand niet in vlammen is opgegaan.

Ja zeg, wij zitten daar toch kilometers vandaan, dus dat kan nooit. Jawel hoor, zegt de schat, als je het gas onder de pan aan laat staan – kan dat héél goed. Reasons To Be Cheerful, zondermeer met hoofdletters.

Mijn rekenvraagstuk, plaatst mij twee dagen voor steeds grotere vraagtekens. Bij controle blijken eerdere berekeningen namelijk wél te kloppen. Reasons enough, to be very cheerful! Maar waar zit dan mijn denkfout, van nu? Ik ontdek hetzelfde probleem namelijk niet in eerdere berekeningen, maar krijg het met geen mogelijkheid meer uit mijn hoofd.

Cheerfully heb ik een heerlijke ‘baas’ die, net zoals een goede collega, zegt dat het allemaal wel mee zal vallen. Dat ik het even weg moet leggen. Of ik geen au-pair wil?

Ik ben maar even stil, tel mijn zegeningen (ik ben nu toch al even bezig…) en ga volgende week er eens heerlijk tussenuit. Dit hoofd moet nodig eens een keer leeg, dit lijf heeft behoefte aan een normale hoeveelheid ononderbroken slaap en rust. Geen leesbril, geen laptop, geen telefoon, nog geen kránt. Als ik het eerste niet meeneem, kan ik met het laatste niets doen. Er zijn zoveel reasons to be cheerful, dat ik er graag even bij stil wil staan. Het allerliefst op een normale tijd van de dag. Dus, ook geen column? Ik moet er zelfs niet aan denken! Ik wil even helemaal lekker niets hoeven weten…

Reasons to be cheerful, is een lied van Ian Dury, ik kan het u aanbevelen!