Gerard de Croon Devotieprentjes in woord en beeld - reacties van lezers |
 |
|
Reacties op Devotieprentjes in woord en beeld
Reactie Gerardus Majella ( 30 nov. 2006)
Onderstaande reactie kreeg ik al enige tijd geleden.
"Bij ons thuis werd Gerardus Majella bijzonder vereerd. Zijn beeldje stond op de schouw boven de kolen (later gas)haard in de huiskamer en mijn moeder brandde er vaak een kaarsje bij. Want: Gerardus gold als patroonheilige van het huisgezin. Ik weet niet of dat voor katholieke gezinnen in het algemeen het geval was, of speciaal voor dat van ons, met acht kinderen en dus veel lief en leed. Dit wilde ik je even laten weten naar aanleiding van de laatste aflevering van je mooie rubriek. Met hartelijke groet, Leo Mesman (ook CuBra-contribuant)"
Reactie Gemma Galgani ( 7 dec. 2006)
In deze reactie gaat een lezer uit Best in zijn email in op mijn beschrijving van het beeld van de heilige in de parochiekerk van het Goirke in Tilburg.
"Wat Gemma Galgani betreft: in mijn herinnering was het geen buste doch een 'compleet' beeld, ik dacht helemaal wit, een slanke figuur op een hoge sokkel dicht bij de deur van de gang naar de pastorie."
Reactie Kent U mij? ( 21 december 2006)
Van een lezer uit Best kreeg ik de volgende aanvullende informatie over de Stadsmissie in Tilburg in 1958.
"Bij de aflevering Kent u mij de volgende opmerking. Ik werkte in 1958 pas bij Publieke Werken als leerling-tekenaar afd. Bestratingen en de betreffende afbeelding (er zit ook een - gaver - exemplaar in mijn Spectrum missaal) stond op grote borden op enkele plaatsen in de stad opgesteld, o.m. op het toenmalige Stationsplein. In verband daarmee was ook Publieke Werken erbij betrokken. Als ik me het wel herinner was de (Waalwijkse) kunstschilder Van Delft ontwerper van het bord."
Ik vind het opvallend dat het toen kennelijk mogelijk was dergelijke afbeeldingen te laten plaatsen door of met medewerking van Publieke werken op plaatsen als de genoemde. Bij de mail hoorde ook een gescande afbeelding van het genoemde prentje. Het is inderdaad een gaver exemplaar dan het prentje uit mijn eigen collectie:
Reactie Koningin van de rozenkrans /St. Dominicus ( 4 januari 2007)
Ik kreeg een email van een lezer uit Cuijk die o.a. de volgende opmerkingen maakte:
"Ook aardig te lezen dat Dominicaan 'Hond van de Heer' betekent. Herdershond dan wellicht? Is het ook echt zo, volgens de heiligen-etymologie? Of is het toevoegsel -caan een toeval? Predikheren is een woord dat ik vaker in de kloosterorden heb gehoord. In den Bosch is er ook een Predikheerenstraat. Genoemd naar een orde die tot eind 18e eeuw heeft bestaan, zover ik nog weet. Misschien ook wel door Dominicus gesticht? Er was ook een college in Brabant dat het Dominicuscollege heette. Waar het precies stond weet ik niet meer."
Op zijn vragen kan ik geen definitief antwoord geven. Het beeld van "hond van de Heer" is volgens mij door de Dominicanen zelf in de wereld gebracht. Het houdt waarschijnlijk verband met een visioen dat de moeder van Dominicus kreeg toen ze van hem in verwachting was. Ik citeer in dit verband uit een beschrijving die te vinden is op de website van de Dominicaanse Lekengemeenschap in Nederland: http://www.lekendominicanen.nl/page9.html "Zij dacht onophoudelijk aan het nieuwe leven dat zij in zich voelde. In haar slaap werd zij overweldigd door een visioen- zo zegt de vrome traditie: "Zij zag dat zij in haar schoot een wit/ zwart gevlekte hond droeg die met een brandende fakkel in zijn bek de hele wereld in vlammen zette" Voor Jeanna d'Aza was dit een overweldigende droom. Zij vroeg de abt van de nabij gelegen grote benedictijnenabdij van Santo Domingo de Silos om uitleg. De betekenis van haar droom was duidelijk: haar kind zou het geloof vurig en krachtig verkondigen, overal waar hij naar toe zou gaan. Hij zou de volken ontvlammen in liefde tot God en de naaste. Zij besluit dat zij haar kind naar de patroonheilige van de abdij zal noemen, Dominicus. Overtuigd van de bijzondere toekomst die haar zoon tegemoet gaat werd hij door zijn ouders en later zijn oom, een priester, met grote zorg opgevoed. " Van
mijn kant nog de opmerking dat het logo van de genoemde lekengemeenschap
de afbeelding is van een hond met een fakkel in zijn bek.
|
