CuBra
Inhoud Devotie- prenten
Inhoud De Croon
Home
Speciale bijdragen
Rijk rooms leven

CuBra rubriek van Gerard de Croon

U kunt reageren

Klik hier om een e-mail te verzenden 

Gerard de Croon

Devotieprentjes in woord en beeld - 79

Elke week een aflevering

Lange dagen, lange nachten

Waarschijnlijk is dit prentje uitgegeven ter gelegenheid van een wereldkindheidsdag. ( Zie ook de afl. van 11-06-2006). Er is echter nergens een datering te vinden. De spelling ( "Hemelsch") wijst op een publicatiedatum van vóór 1934, het jaar waarin de Spelling Marchant in het Nederlands onderwijs werd ingevoerd. De tekenaar is onbekend want de signatuur is onleesbaar.

Wat de letters CKZ betekenen is een raadsel. Waarschijnlijk wordt hiermee de uitgeverij aangeduid.

Op Internet zijn er nogal wat prentjes te vinden met CKZ als bron van herkomst. Het zijn allemaal kinderprentjes.

De afbeelding op zich is heel begrijpelijk: In een fantasiewereld ergens in het hoge noorden wachten kinderen en enkele volwassenen op de komst van hèt Kindje d.w.z. Jezus, maar dan als klein jongetje. We zien het Kind hier op het moment van de aankomst per rendierslee. Het heeft een wereldbol in zijn linkerhand met een kruisje erbovenop en met zijn rechterhand maakt het een zegenend gebaar of is het een V- for- Victory-gebaar? De twee rendieren worden gemend door een engel die achterop de slee een staanplekje heeft gevonden. Het engelenhaar wappert mooi in de koude wind. Heel aardig is de versiering van de slee. De zijkanten naast de zitbank hebben de vorm van een vis, het symbool voor Christus. Het Jezuskind heeft een kleurige omslagplaid om, maar lijkt overigens vrij slecht gekleed voor het koude klimaat waarin Eskimo’s leven. Het heeft b.v. geen handschoenen aan en geen kousen. Het jonge Eskimootje links knielt eerbiedig in de sneeuw en dat kan geen kwaad want hij is warm gekleed. Ook de wat oudere aanwezigen knielen eerbiedig.

Op de achtergrond zien we teepees, Indianenhutten, in plaats van iglo’s, zodat je als kijker gaat denken dat we hier in een overgangsgebied zitten tussen Indianenland en het gebied van de Inuit ofwel Eskimo’s. Of dacht de tekenaar dat Eskimo’s in teepees wonen?

Het prentje krijgt hier een plaatsje omdat het me trof door de kleurigheid van het tafereel, de kinderlijke wijze van uitdrukken, het opgewekte karakter en de overeenkomst met de showetalage voor AaBe-dekens op de Heuvel in Tilburg in een langvervlogen tijd. Dat was een etalage waar je als kind lang voor stil kon staan en kon wegdromen. Het panorama was levensgroot en levensecht. Het logo van de AaBe-fabriek, dat ook als etiket werd ingenaaid in hun dekens, ( afb. 2) toonde hetzelfde panorama. Er is op te zien hoe AaBe-dekens per slee worden afgeleverd bij een Eskimogezin. De slee werd getrokken door een rendier. Het rendier dat in al zijn majesteit het hoofd naar de toeschouwer gewend had, de slee met daarop de heerlijk warme AaBe-dekens die in heel veel Tilburgse huisgezinnen te vinden waren, de natuurlijk aandoende sneeuw, de tentachtige behuizing van het Eskimogezin, alles werkte mee aan een indringende kijkervaring. Je zou het een "must see moment" kunnen noemen.

En daarmee verwijs ik naar de nieuwe gigantische bioscoop ( 2008) op de Heuvel in Tilburg op ongeveer de plaats waar tot ca 1965 de panorama-etalage van AaBe was.

Terug naar ons prentje:

Wie weet had het Kindje ergens op zijn slee ook nog enkele warme dekens die het ’s nachts warm zouden kunnen houden. Laten we het hopen.

Bron o.a. : http://www.nieuwsbank.nl/inp/2002/11/01/M003.htm