CuBra

GESCHREVEN STAD DEN BOSCH - 20 BRABANTSE DICHTERS OVER 'S-HERTOGENBOSCH - IN DRIE DELEN

DEEL 1: URBS SUPRA MONTEM POSITA

Harrie Kapteijns

Requiem voor een stad

 

Er moet een stad zijn, op een berg gelegen,

- urbs supra montem posita -

waar de wolken naar wijzen en het zonlicht,

de bomen en de torens en hun helder lied,

maar

het lied verklinkt, de boom verdort,

de toren wordt steeds ouder en de zon gaat onder,

een wolk verwaait op de wind...

 

Er moet een stad zijn, op een berg gelegen,

- urbs supra montem posita -

waar de dichter al eeuwen van droomt

en waar het kind onrustiger van slaapt,

maar

woorden blijven immer onverhoord

en het kind wordt banneling

wanneer zijn droom wordt uitgedreven…

 

en ondertussen

gaan we naar de school of de fabriek,

we maken boeken, kaarsen, bier,

het proletariaat vergaapt zich aan illusies,

de snob bewondert slechts zijn spiegelbeeld

maar film en radio en televisie

kunnen de dorst niet stillen

van het hart...

 

en ondertussen

beperken wij de ruimte kadastraal,

we geven ere aan wie ere toekomt:

het bisdom, de griffie en het recht,

er vormen zich processies in de straten,

maar zwart of purper, de orde en het recht

kunnen de paarden niet temmen

van God...

 

en ondertussen

bouwen wij in 't niemandsland geschiedenis

een calvarië van menselijk geloof:

een brug, een citadel, een kathedraal,

rivieren worden afgedamd, polders droog gemalen,

maar staal en steen, het water en de aarde

gaan roestend, rottend onder

aan wanhoop...

 

Er moet een stad zijn, op een berg gelegen,

- urbs supra montem posita -

en het gerantsoeneerde groen van 't zuiderpark,

de kermis, de omgang en het carnaval,

het kinderleed, de grote-mensenwaan,

het vuile kunstlicht in de nachtelijke straten,

de zingende parade der soldaten,

de wolken en de bomen en het torenlied

 

zij zijn de strofen van ons requiem

voor de stad, op hoge berg gelegen,

want nooit heeft daar een burger burgerrecht gekregen

dan voor een teder, teder requiem.