>  home

 

   >  speciaal

 

   >  auteurs

 

   >  teksten

 

   >  brabants

 

   >  audio

 

 












 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

inhoud Jan de Jong  <       

 

Schoonebeek  <    

Schoonebeeks

               Donderdag

________________________________  [21 oktober 2010 - nr 221)

              

 

 

Linkse hobby's

 

Schoonebeek houdt er flink wat linkse hobby’s op na. Boeken lezen bijvoorbeeld, en poëzie. Of naar de film gaan in Cinecitta – of bij Louis. Terwijl een ruime meerderheid van alle Nederlanders (anderhalf miljoen kiezers!) braaf in de rij staat bij de MustSee. Hij gaat ook weleens naar een klassiek concert. En kijkt eerlijk gezegd best wel neer op dezulken die zalen bezoeken waar Frans Bauer optreedt. Zijn wijn en bier betrekt hij consequent uit het duurdere segment. En hij kan zich de tijd niet meer heugen dat hij bij de Griek heeft gegeten. Dan past Werelds of La Vie en Rose hem beter. Een paar keer heeft iemand hem uitgenodigd voor een bezoek aan een heus sterrenrestaurant (Oud Sluis, De Librije) en dan zegt hij geen nee.

Eigenlijk heeft hij naar zijn gevoel dus een flinke ruk naar rechts gemaakt. Maar het kan blijkbaar verkeren. Want nou hij eindelijk ook eens toe is aan zijn eigen portie gesubsidieerde kunst, mag het niet meer omdat het een linkse hobby is. Terwijl het in de concertzaal toch nog steeds barst van de parelkettinkjes!

Van de week maakte Bernard Haitink zich in Schoonebeeks NRC nogal druk over de teloorgang van de vaderlandsche cultuur dankzij het beleid van de nieuwe scherpslijpers. Het radio- en televisienieuws maakte zelfs melding van dat ingezonden stuk. Maar voordat er ook maar één reactie binnen was uit de hoek der cultuurslagers, kon Schoonebeek het schouderophalende antwoord al bedenken: Haitink? Cultuurpaus! Links! Boe!

Schoonebeek denkt dan weemoedig terug aan de overzichtelijke jaren zijner jeugd. Toen een biertje rechts was en een pilsje links. De Nieuwe Rotterdamsche Courant en het Algemeen Handelsblad rechts, De Volkskrant katholiek (en dus ook rechts) en Het Vrije Volk links en fatsoenlijk.

In het concertgebouw trad het orkest van diezelfde naam op voor de regenteske rechtse elite en Neerlands Hoop en Don Quishocking bestormden namens links Carré. En in Tilburg was het al niet anders. De schouwburg stond er voor de rijke rechtse machthebbers – behalve dan misschien met carnaval. En toen Schoonebeek en zijn jonge vrienden begonnen te ontdekken dat daar toch ook wel een leuk stukje toneel werd weggezet, betraden ze het gebouw met de brede rode trappen met gepaste schroom. Bang om door de mand te vallen en per omgaande buiten gekegeld te worden.

Dat gebeurde niet. In plaats daarvan probeerden zij in de pauze een voorzichtig glaasje rode wijn (rechts!) en acteerden zij de doorgewinterde bezoeker. Met altijd dat kleine beetje gevoel van verraad aan zichzelf. Dat wel.

En nou ze zich er eindelijk wat op hun gemak beginnen te voelen, zou het ineens een linkse hobby zijn geworden? Hij neemt nog maar eens een toastje met verse zalm en haalt nog een flesje Duvel uit de koelkast. Dan vouwt hij zijn NRC op en stemt af op de publieke omroep. Naar de commerciële omroepen kijkt hij uit principe niet. Want commercie is rechts, nietwaar.

En ’s avonds, wanneer hij slapen gaat, overdenkt hij de dag en de wereld nog eens en stelt vast dat hij er niets meer van begrijpt. Want in een land waar 1.454.493 PVV-kiezers getalsmatig 1.848.805 PvdA-stemmers ver achter zich lijken te laten, krijgt hij toch steeds meer het gevoel dat hij de tel een beetje kwijt is.