________________________________  [2 december 2010 - nr 227)

Gevoelstemperatuur

Terwijl in Amsterdam de daklozen onder lichte dwang van de straat worden gehaald (zijn het dan nog wel daklozen?), zwerft Schoonebeek eenzaam door de koude stad. Het is zijn vaste ochtendommetje: naar de handelaar in bedrukt papier voor een International Herald Tribune. En daarna naar Meesters voor een kopje koffie.

Maar voorlopig is het nog niet zo ver, eerst trotseert hij nog dapper de door de snijdende wind veroorzaakte gevoelstemperatuur van min vijftien op de Spoorlaan. Die zakt tot een aangename min dertien als hij de hoek van de Heuvelring om slaat – bij de daar gevestigde ijssalon, die de gevoelstemperatuur weer niet echt ten goede komt.

Toch een raar begrip, gevoelstemperatuur. Vroeger snapte Schoonebeek het wel. Het vroor dan bijvoorbeeld een graad of vijf, maar door een gemene bries léék het een stuk kouder. Dat kon hij zich wel voorstellen. En anders merkte hij het wel als hij buiten kwam. Het voelde dan aan als tien graden vorst, terwijl het in het echt maar min twee was of zo. De wind hield de mens dan een beetje voor de gek.

Maar vorig jaar heeft een opdringerige meteoroloog Schoonebeeks vorstbeeld ernstig verstoord. Die kwam toen op de radio uitleggen dat er ijs op de plassen lag, omdat de gevoelstemperatuur vijf graden onder nul was. Terwijl het in het echt plus twee was. De wind kon blijkbaar ook het water voor de gek houden. Maar Schoonebeek had nou juist op school geleerd dat het bevriezen van water zo ongeveer de definitie van vorst was. Onder nul vriest het, en daarboven niet. Zo simpel kon het zijn op deez’ aard. Maar als alleen de gevoelstemperatuur al water kan laten bevriezen, dan is de gevoelstemperatuur dus eigenlijk de echte temperatuur. En de temperatuur op de thermometer (plus twee) is dan… ja, wat is dat dan eigenlijk? Een grapje van het kwik?

Vanwege zijn door de strenge gevoelsvorst sterk krimpende hersencellen, komt Schoonebeek er niet echt uit. Pas later, achter zijn krantje en na de eerste slokken hete koffie, heeft hij iets wat op het begin van een verklaring zou kunnen wijzen. Je hebt vorst. Én je hebt gevoelsvorst. En voor dat laatste munt hij om al die meteorologen van dienst te zijn, graag een nieuw weerkundig begrip: De Nieuwe Vorst.