________________________________  [31 maart 2011 - nr 244)

Werkwinkel

Er was werk aan de winkel. Omdat Schoonebeek zichzelf van de straat houdt met het schrijven van allerhande stukjes, had een plaatselijk instituut bedacht dat hij die vaardigheid maar eens aan hun studenten moest komen onderwijzen. In de vorm van een heuse workshop en ongetwijfeld ter meerdere eer en glorie van het stukjeswezen in het algemeen, en die van Schoonebeek in het bijzonder.

Klein hinderpaaltje: Schoonebeek had er tot op dat moment eigenlijk nog nooit zo over nagedacht hoe dat eigenlijk moest, stukjes schrijven. Voor hem was het toch eerst en vooral een kwestie van gaan zitten en beginnen met typen. Soms, maar niet altijd, met een onderwerp in het hoofd en nimmer met ook maar het geringste idee over het verloop van het onderhavige stukje. Dat kwam al typend wel.

Maar kon je zoiets zeggen bij zo’n workshop? Dat die jongens en meisjes maar gewoon moesten gaan zitten typen? Waarschijnlijk niet.

En daarom heeft Schoonebeek zich op het wereldwijde web begeven op zoek naar de theorie achter de praktijk. Alwaar hij de Tien Tips vond. Over vorm en stijl, actualiteit en authenticiteit, beeld en ritme, begin en eind.

Toen Schoonebeek de Tien Tips had gelezen, werd hij inenen ontzettend trots op zichzelf. Dat hij dat allemaal kon! Nooit zo bij stilgestaan. Daar kon hij die instituutsstudenten wel mee aan het werk zetten.

Iets anders was lastiger. Hij wilde zijn werkwinkel ook nog enige didactische versiering ter opluistering meegeven. Ouwe onderwijzer hè. Dat krakkemikkige melodietje van Simon Carmiggelt bijvoorbeeld. Maar hoe heette dat? Google hielp. Het bleek om In a sentimental mood van Duke Ellington te gaan. Daarna verder naar YouTube. Ja, Schoonebeek kent inmiddels de weg op enkele hoofdroutes van dat vermaledijde web. Een paar honderd hits. Allemaal de goeie melodie, maar de verkeerde uitvoering.

Was dat erg? Zouden de instituutsstudenten het merken? Vast niet. Maar Schoonebeek zou het zelf weten. En daar onvoorstelbaar onder gebukt gaan.

Na lang zoeken bood het web wederom uitkomst. Bij monde van Carmiggelt zelf zelfs. Het ging om een uitvoering uit 1936. En de inleiding van de meester vindt u hier:

http://www.youtube.com/watch?v=uNWowkNHKCI&feature=fvst