________________________________
[29
september 2011 - nr
259)
When in
Rome...
De Engelse
acteur Peter Ustinov mocht er graag aan refereren: aan zijn
ontmoeting met koningin Juliana. Britsergewoontegetrouw maakte hij
een hoffelijke buiging, maar daar moest de Nederlandse majesteit
niets van hebben! En dat vertelde ze hem ook. Ustinov bracht daar
tegenin dat zijn benadering van royaal bloed in zijn vaderland heel
gebruikelijk was. Waarop Juliana hem toevoegde: “When in Rome, act
like the Romans!”
Er zijn
slechtere anekdotes.
En nu loopt
Schoonebeek dan zelf door Rome. Langs het Colosseum en over
het Forum Romanum, alwaar het Al Qaeda van de tijd zo fors heeft
huisgehouden. Door de gangen van het Vaticaan, waar Benedictus niet
thuis geeft. En door de veel te overvloedige kamers van de Galleria
Borghese.
En vooral door
de straten en over de pleinen van het oude centrum. Hij komt op
belachelijke plaatsen als het Piazza di Trevi waar een kleine
duizend toeristen zich aan een waterpartij staan te vergapen en op
het Piazza di Spagna met dezelfde lieden die inenen allemaal op die
trappen moeten gaan zitten zonder een andere aanwijsbare reden dan
dat iedereen dat nou eenmaal doet.
Het is warm in
de Eeuwige Stad. Dertig graden in de schaduw. Maar er is geen
schaduw. En dus sjokt Schoonebeek door de zinderende hitte en slaat
voortdurend verkopers van hoeden, tassen, sjaals, horloges, parasols
en zonnebrillen als vliegen van zich af. Ook opdringerige aanbieders
van buskaartjes en toegangsbewijzen tot onduidelijke attracties
krijgen nul op rekest. Net als bedelaars met plastic builenpest.
Het wordt tijd
voor een biertje. Een biertje in Rome? Dat blijkt nog een hele
opgave. Romeinen houden er geen kroegen op na. De jeugd hangt rond
op pleinen en drinkt bier uit de supermarkt. En de rest van het volk
zit en eet. En natuurlijk, daar drinken ze ook wat bij maar het gaat
om het eten.
Misschien toch
maar iets kleins nuttigen dan? De dorst zegt nee, het lichaam zegt
nee. Alleen de ratio werp een blik op een van de vele uitgestalde
menukaarten. Een hele pizza, alleen omdat hij zin heeft in een
biertje, dat is Schoonebeek te gortig. Maar een oudere restaurateur
bemerkt zijn vertwijfeling.
“Just for
drink, sir?” Schoonebeek neemt het aanbod gretig aan en laat een
groot glas bier komen. Lekker. En hij overweegt al snel een tweede.
Maar heeft buiten de waard gerekend. Die ruimschoots voordat het
glas leeg is met een gepeperd rekeningetje komt aanzetten. Eén
biertje is blijkbaar wel genoeg op zijn terras. De mensen mochten er
eens wat van gaan denken.
En Schoonebeek,
hij strompelt voort. Totdat hij niet ver van zijn hotel, om de hoek
bij de Santa Maria Maggiore een uitspanning ontwaart die naar de
naam The Fidler’s Elbow luistert. Een heuse Ierse pub! Schoonebeeks
gezicht klaart op. When in Rome, act like the Irish. Hij gaat naar binnen en laat zich de ene Guinness
na de andere goed smaken. Eindelijk voelt hij zich thuis.
|