________________________________  [12 januari 2012 - nr 272)

Het behoud der soorten

Schoonebeek is geen bioloog. Maar als hij dat wel was, dan zou hij daar niet erg behoudend in zijn. Want net als mediafilosoof Bas Haring vindt hij niet dat er per se van alles voor uitsterven behoed moet worden. De wereld kan wel met een paar soorten minder toe. Vroeger had je overal meikevers. En tegenwoordig zie je die vrijwel nergens meer. Is het iemand opgevallen? Nou dan! Hoe erg zou het zijn als je zomaar ineens nooit meer een langpootmug zou tegenkomen? Als een mens daarover treurt, redeneert Schoonebeek, dan kan hij wel aan de gang blijven. Iedere dag een tranendal vanwege het gemis van de dodo of de dinosauriërs.

Natuurlijk geldt Schoonebeeks ruimhartigheid niet alle soorten. Het varken moet bijvoorbeeld blijven, al was het alleen maar vanwege de heerlijke Frans-Vlaamse bloedworst, de boudin noir. Was het beest uitsluitend grondstof voor de Nederlandse bloedworst, dan mocht de hele soort vandaag nog ophoepelen.

Andere soorten die Schoonebeek graag wil behouden zijn het rund, het lammetje en de haring, met name die met uitjes. Ook paling mag blijven, maar wel uitsluitend in het groen. En mosselen in een bolleke De Koninck. Maar verder hecht Schoonebeek niet zo aan de biodiversiteit. Dat mag allemaal wel weg. Ook mensen. Met uitzondering van sommige vrouwen.

Over plantensoorten heeft hij nog niet zo nagedacht, maar hop en gerst moeten in ieder geval blijven. Net als druiven, met name die in de Bourgogne. En kersen voor in de port.

En hoewel hij ernstig vreest hat hij er hier of daar nog wel een paar vergeet, wil hij het hier voorlopig graag bij houden.

Nee wacht! Ook de betere koffieboon moet vanzelfsprekend behouden blijven!