________________________________  [10 november 2016 - nr 296)

Een oude dag

Nederlandse studenten hebben een zelfrijdende rolstoel uitgevonden. Het karretje weet eigenstandig de weg in huis en naar de buurtsuper. De oudere, zich moeizaam voortslepende medemens wordt werkelijk niets bespaard. Niet dat die buurtsuper er straks nog is, want de middenstand gaat ernstig gebukt onder de toenemende vergrijzing naar het schijnt.  Oudjes kopen niks. Alleen opticiens en boekhandels leven straks op. En op de radioreclame hoorde Schoonebeek een aanbieding voor een traplift met vijfhonderd euro korting. Dat moet dan wel een heel duur ding zijn, dacht hij nog. Maar in ieder geval ging het om nog een bedrijfstak die gouden tijden tegemoet gaat.

In het vooruitzicht van een oude dag weet Schoonebeek nog wel een paar dingen die behouden moeten blijven. De papieren krant. Worst- en kaasmakers. De Duvelbrouwerij en voldoende horecagelegenheden om het spul te slijten. Ouderwetse grammofoonplaten met elitaire muziek.

Kippenboerderijen en eiermijnen. Spek om de eieren mee te bakken. De sociaaldemocratie. (Nee, niet dat verwaterde, van ideologische veren ontdane Lourdeswater van Samsom en Asscher, maar het degelijke spul van Koos Vorrink.)

Informatieve en diepgravende televisieprogramma’s over de klassieke oudheid, vaderlandse geschiedenis en cultuur. Op een Nederlandse BBC.

Schoonebeek zucht, staat op en loopt naar het raam. Beneden op straat fietsen studenten en scholieren naar universiteit en middelbare school. En winkelmeisjes naar de bedrijfjes die nog wel open zijn. Die winkelmeisjes moeten natuurlijk ook blijven. Net als al die andere vrolijke kinderen.

Hij loopt naar de ijskast voor een eerste Duvel. Beetje vroeg vandaag, maar allez. Van die meisjes wordt hij nou eenmaal altijd een beetje weemoedig. Misschien moet gewoon alles maar blijven.