>  home

 

   >  speciaal

 

   >  auteurs

 

   >  teksten

 

   >  brabants

 

   >  audio

 

 












 

 

 

 

 

 

 

 

 

inhoud Jan de Jong  <    

inhoud Schoonebeek  <    

Jan de Jong

Schoonebeek

 

________________________________

 

Bereisde Roel

 

Edinburgh is een mooie stad waarop de inboorlingen trots mogen zijn. De fraaie middeleeuwse burcht die van een hoge rots op het gewone volk neerkijkt, de wonderschone vestigingen van de National Gallery of Scotland met alle kunstenaars van wereldfaam, de drie of vier echt grote boekhandels, het café waar J.K. Rowling ooit berooid aan haar eerste Harry Potter werkte, de theaters en de parken en natuurlijk de pub op de hoek, de Conan Doyle, alwaar Schoonebeek zich de real ales en de fish pudding zich goed had laten smaken. Het mocht er allemaal zijn én het was er ook.

Ook Londen en ’s-Gravenvoeren hadden Schoonebeek de afgelopen weken zeer kunnen behagen.

Maar nu was hij thuis. Terug in Tilburg. De burgemeester, die toen hij aan zijn reis begon al op scherp stond, had definitief het veld geruimd en er was reeds zonder gedraal een opvolger neergeplant.

Het kon Schoonebeek niet zo heel veel boeien. Hij was terug en dat was het voornaamste.

Op de vrijdagmiddag van zijn thuiskomst was zijn eerste gang naar Burgemeester Jansen. Het café aan de Piushaven dat was zoals Tilburgse cafés behoorden te zijn. Net als vroeger Voskens, zeg maar, voordat het door de nieuwe trends en een kapitaalkrachtiger volkje werd gedegenereerd tot wat het nu was.

Bij Burgemeester Jansen trof hij Tilburgers die wel eens een boek lezen. Zo’n café.

Na een paar Duvels en wat genoeglijke kout zette hij koers naar Gianotten en naar Livius voor de kranten en om te zien wat er de afgelopen weken zoal aan belangwekkends was verschenen. Beide zaken vielen wat tegen. Klein en met wel erg weinig boeken. En heel even blikte Schoonebeek steels terug in zijn herinnering naar Foyles in Londen en naar die heerlijk krakende, maar ruim voorziene vestiging van Blackwell’s in Edinburgh. Ach ja, dat kleine taalgebiedje hè.

Daarna ging hij eten bij Meesters, alwaar een tweetal goede vrienden een tafel besproken had. Hij sprak daar over zijn reizen alsof hij zo weer weg zou willen. Maar dat was niet zo. Het Tilburgse eten was het beste dat hij de afgelopen weken voorgezet had gekregen. En bier en wijn smaakten hem opperbest.

Nee, de eerste maanden zou hij zich niet meer buiten de Ringbanen wagen.