Digitaal tuinieren

Op de ochtend van zijn verjaardag zat Schoonebeek op een verwarmd terras aan de Oude Markt de zin van het leven te overdenken. En raakte niet ten volle overtuigd. En net toen hij besloten had om na zijn derde kopje koffie toch maar iets sterkers te nemen, sprak de man naast hem hem aan.

'Ik zie u zo zitten denken,' zei die man, 'en daarom meen ik in u een natuurliefhebber te herkennen. Zeg dat ik gelijk heb.'

'U hebt gelijk,' deed Schoonebeek niet meteen moeilijk.

'Zie je wel,' sprak de man nu geestdriftig en hij begon met drie vingers zijn snor naar beneden te kammen.

'En u hebt ook verstand van computers,' sprong de man van de hak op de tak.

'Ik heb er een,' moest Schoonebeek bekennen. En wilde niet echt weten, hoe dit praatje zou aflopen.

'CD-i?' vroeg de man vanachter zijn snor.

'Eh, nee,' zei Schoonebeek naar waarheid en voelde zich meteen ach­terlijk.

'Maakt niet uit,' vergoelijkte de man. Hij haalde een klein metalen brilletje uit zijn binnenzak en zette het op. En toen volgde het foldertje. Dat hij niet opzette.

'CD-i kom ik zo op,' beloofde hij. 'Maar kijkt u hier nou eens.' En hij drukt het foldertje stevig in Schoonebeeks onwillige hand. 'Gardening' stond er op.

'Uw eigen tuin ontwerpen, gewoon op de computer,' vervolgde de man, op een toon of Schoonebeek een van de laatste onontgonnen gebieden der digitale evolutie was.

'U geeft de vorm aan, de bebouwing en het werk kan beginnen. U hebt een tuin?' vroeg hij, niets te voorbarig.

'Een kleintje,' murmelde Schoonebeek hulpeloos.

'Maakt niet uit,' troostte de man weer vaderlijk. 'Dat maakt het zelfs makkelijker om te beginnen. Goed. Het voorwerk is klaar en dan wordt het leuk. U gaat paden aanleggen, perken bepalen en planten planten.' Hier hield hij even schalks stil en Schoonebeek knikte. Hij had 'm door.

'Kleur, hoogte, alles regelt het programma voor u. Tot in lengte van jaren trouwens, want nu komt het. Wat gaat er altijd fout bij de tuinaanleg?' Schoonebeek had er alle ver­trouwen in dat het antwoord weldra zou volgen.

'De toekomst,' riep de man triomfantelijk uit. ' Zeg nou zelf. U hebt er vandaag toch geen idee van hoe uw tuin er over pakweg drie jaar uitziet? Of wel?'

Die zat, want Schoonebeek had er zelfs geen idee van hoe zijn tuintje er vanmiddag bij zou liggen. Toen hij vanochtend vroeg van huis ging, was zijn vriendin al druk met harken en schoffels in de weer.

'Dit programma weet het wel,' voorspelde de man, maar Schoonebeek had zijn twijfels.

'En dus kunt u nu al anticiperen op de toekomst.' Ja, waar anders op, dacht Schoonebeek, maar hij zei niets.

'Die twee kleine boompjes kunnen over drie jaar zulke joekels zijn, en haal ze dan nog maar eens uit elkaar,' illustreerde de man zijn bedoelingen.

'Ja, dat gaat dan nooit meer,' gaf Schoonebeek ruiterlijk toe.

'Dus u vindt toch ook dat het een fantastisch programma is,' declameerde de man.

'Ja, maar wat kost het?' wilde Schoonebeek weten.

'Geen idee,' zei de man. 'Maar ik wil het zo graag hebben. En wat betekenen die paar meier dan?'

'Niks,' gaf Schoonebeek opgelucht toe en hij bestelde een jonge voor zichzelf en ook een voor de digitale tuinier. Die dat graag aannam.