Dromen

Schoonebeek droomt wat af. Niet in zijn slaap, maar gewoon. ’s Morgens bij het ochtendblad. Of een uurtje later als hij naar de letters in het boek van die dag staart zonder ze echt te zien. Of ’s middags bij zijn boterhammetje. Nog later, als hij bij mooi weer de straten afschuimt om zo tegen drieën bij zijn stamcafé (of bij een ander café) aan te schuiven om naargelang de buitentemperatuur een koude Duvel of een dito oude jenever te verordonneren. Eenmaal binnen is het met de dromen gedaan.

Zelf wijst hij graag zijn gelukzalige eenzaamheid aan als belangrijkste reden. Die geeft hem de kans om er tot halverwege de middag lekker op los te dromen. Over vrouwen, bijvoorbeeld. Als er in het weekeinde geschaatst is, heeft hij boeiende conversaties met Annette Gerritsen. Maar ook Juliette Binoche of Schoonebeeks eigen buurmeisje kruisen regelmatig zijn verbeelding. Net als een hele stoet van sportertjes, muzikantjes, zangeresjes en filmmeisjes. Al naargelang de actualiteit hen opdringt.

Maar er is meer om over te dromen. John Jorritsma bijvoorbeeld. Da’s een Fries die het tot opperhoofd aller Friezen heeft gebracht. Het hoogst bereikbare voor zo iemand.

Behalve Commissaris der Koningin is deze Jorritsma ook een onnozele hals. In zijn felicitatiespeech bij de honderdste verjaardag van de Elfstedentocht verloor domme John de juiste verhoudingen even uit het oog door de wereldberoemde uitspraak “It giet aon” op één lijn te stellen met de ook niet geheel onbeduidende opmerking van Martin Luther King “I have a dream”.

En daar kan Schoonebeek dan weer gerust een uur of wat over lopen mijmeren. Eerst is er dan even de verbijstering. Hoe iemand toch zo alle gevoel voor proportie kwijt kan zijn.

Later komen de berusting en ook de innerlijke rust en tevredenheid. Alle groten der aarde brengen een fiks deel van hun dag dromend door. Zonder dromen geen vernieuwing, geen creativiteit.

En inenen prijst Schoonebeek zich intens gelukkig dat hij zichzelf tot dit nobele dromende drietal mag rekenen. Dominee King, Commissaris Jorritsma. Én Schoonebeek. Mensen met dromen die misschien, heel misschien, ook een keer verwezenlijkt gaan worden. King is de oudste van de drie en die begint nu toch een beetje aan zijn gelijk te komen. Dankzij Barrack “Yes we can” Obama.

Het is dus gewoon een kwestie van tijd. Ooit zal een Friese prins de Nederlandse troon bestijgen en “It giet aon” uitroepen. En ooit zal Schoonebeek bij het ontwaken in het lieve gezicht van Annette Gerritsen kijken. Of van dat leuke buurmeisje.