Liedje
Schoonebeek
heeft niet met veel mensen ruzie. Althans, niet waar hij zich bewust
van is. Dat heeft voor een belangrijk deel te maken met zijn
onvermogen zich in andere mensen in te leven. Alwaar hij ook weer
niet in hoge mate onder gebukt gaat.
Maar aan wie hij
wel een hekel heeft, dat zijn Bindervoet en Henkes. Die verdienen
wat Schoonebeek betreft het eeuwig leven in de meest kommervolle
omstandigheden. Besmeurd met gier en gekweld door rottende open
wonden, dienen zij hongerend door het leven te strompelen – de aars
verstopt met drie weken oude, keiharde faeces.
Want zij hebben
de Beatles verkracht. En wie aan Schoonebeeks jeugdsentiment komt,
komt aan hem.
Ongeveer een
jaar geleden haalde dit misdadige tweetal landelijke roem met hun
vertaling van alle liedjes van de Beatles. Vreselijk. Een
cultuurhistorische misdaad die zijn weerga in de modern geschiedenis
niet kent. Het is ongeveer net zo erg als de liedjes van Bob Dylan
vertalen – wat Bindervoet en Henkes trouwens ook gedaan hebben.
Yesterday heet
Yesterday en niet Gisteren. Laat staan Gisternacht.
En dat dan nog afgezien van het feit dat ‘Yesterday’ (net als
‘Gisteren’) een dactylus is, en ‘Gisternacht’ een anapest.
Maar het kan
erger. Wat denkt u van Captain Iglo’s Zeemanszangzaadkoor (Sgt
Pepper’s Lonely Hearts Club Band) of Wilde koudgeslingerde
sinaasappelbloesemhoningtaart (Wild Honey Pie)? Even
dimmen, ja! Denkt Schoonebeek dan.
Ook leuk:
Weekend wordt het koud (We can work it out). Schoonebeek
kan zich gewoonweg niet voorstellen dat beide heren zich na de
geleverde prestatie niet meteen verhangen hebben. Dat zou dan
tenminste nog van enige goede smaak hebben getuigd.
Maar het kan
altijd erger. Want nu zijn er ineens ongure individuen opgestaan die
vinden dat de Beatles ook wel in het Brabants kunnen worden
vertaald. Om te laten zien dat het Brabants net zo’n rijke
uitdrukkingskracht heeft als het Engels.
Maar daar hoef
je de Beatles toch niet voor aan te randen? Bedenk dan zelf iets
Brabants dat net zo veel kwaliteit heeft als een hoop van die Lennon
en McCartney-dingen. Als dat lukt, heb je je punt gemaakt. Iets wat
met het devalueren van originele teksten immers nooit zal lukken.
Maar er is meer.
Schoonebeek voelt zich ook nog eens ernstig gepikeerd, omdat hem
niets gevraagd is. Geen enkele van deze wansmakers is op het idee
gekomen, om Schoonebeek om een bijdrage te verzoeken. Zodat hij niet
eens heeft kunnen weigeren. Terwijl Schoonebeek zich in het
diepst van zijn ziel toch eigenlijk de enige echte Beatleserfgenaam
van Brabant is. Meer dan alle Brabantsche dichteren gader. Heeft hij
onlangs niet met zijn zo’n het beroemde zebrapad in Abbey Road
overgestoken? Nou dan!
Maar intussen
zit hij al wel dagen stiekem met dat deuntje in zijn hoofd. Van de
Beatles. En dat gaat ongeveer zo:
Eej, waorom doen
we ’t nie op straot?
Eej, waorom doen
we ’t nie op straot?
Irst kčke ofter
niemand kčkt,
Eej! Waorom doen
we ’t op straot?
Da's erg. Vindt hij.
Het moest niet mogen. Vindt hij. Maar intussen neuriet hij het
liedje nog een keer of zes voor zich uit en weet dan inenen niet
meer hoe de oorspronkelijke tekst van Paul McCartney precies ging.
Sterker nog, hij weet op dit ogenblik niet eens meer hoe McCartneys
liedje ook weer heette. En langzaamaan begint hij zich een
Bindervoet én Henkes tegelijk te voelen. En krijgt hij op een
vreselijke manier de pest aan zichzelf. |