Wat is dat? Die vent leest een gedicht voor. Zelf gemaakt. Over Café Weemoed. Mijn stamcafé. - Weet hij dat wel! - Terwijl ik hem daar nooit gezien heb. Waar haalt hij het lef vandaan? Wat zegt hij daar? Zo, hij moet het café toch ooit gezien hebben, die gast, moet het café toch ooit aan de binnenkant gezien hebben. Oh, nou, niet slecht getroffen eigenlijk. Shit, hoe is het mogelijk. Aardig gedicht.

Hiermee is de ontstaansgeschiedenis van dit boekje, een bibliofiele uitgave van het gedicht Café Weemoed, geschetst. De Tilburgse architect Bas Tol bezocht De nacht van het boek, in die tijd een van de toonaangevende literatuurfestivals in Nederland. En iemand las er het gedicht Café Weemoed voor. En toen de woede van de literatuurliefhebber Tol gezakt was, dacht hij eraan dat de eigenaar van Café Weemoed, Willem Weemoed, een half jaar later een lustrum te vieren had. En Tol kwam ter plekke op het idee het gedicht in een bibliofiele uitgave aan de eigenaar aan te bieden, als cadeau. En aldus geschiedde. En aldus stond het gedicht Café Weemoed aan de wieg van een reeks bibliofiele uitgaven. En aldus begon architecht Bas Tol poëziemiddagen in november te organiseren, samen met zijn kompaan Geer Mesman. En aldus stonden die middagen weer aan de wieg van De nacht van het gedicht dat jaarlijks in Goirle wordt georganiseerd.

Eén gedicht kan heel wat kwaad aanrichten.