De Bourgondische Ruiter

 

Ik lach om het diep

voor de duvel niet bang.

Het leven mag kort zijn,

liever nog lang.

 

Ik kies voor de droom

en het snel avontuur

boven de zinloze

langzame duur.

 

Ik rij op mijn luchtboog

en roep naar omlaag:

Vive la vie!

Ik leef toch zo graag!

 

Zeeuwe 57-1. Coppens 91.

TERUG NAAR BEGIN VAN PAGINA