W. Offermans en zijn 'Versenboek' (1867)

Hollandsche Gezelschap Liederen

Redactie: Leonie Robroek

Informatie

Bron: Hollandsche Gezelschap Liederen (handschrift)

Auteur: W.Offermans

Datum: 1867

Titel: Bruilofsliedje

Genre: feestlied

Wijze: Wiens Neerlandsch Bloed

Pagina 1-2

Inhoud: met dit bruiloftslied wenst het gezelschap het bruidspaar in een vrolijk marstempo een gezegende toekomst en een vruchtbaar huwelijk.

Tekst

Bruilofsliedje*

 

Wijze Wiens Neerlandsch bloed* etc.

 

 

4.

Wij brengen op dit feestgetij gebloemte

rijk in glans.

Want geur en kleuren voegt er bij den

groenen mirtenkrans*.

Uw hoogtijd, die ons thans verheugt

o, bruidegom en bruid

5.

Lokt toonen van opregte vreugd, de*

borst en lippen uit / bis /

 

 

De welvaart klemt zich aan uw schreęn

en schenke U haar genot

6.

Blijft slechts in wil en harte een

smaakt dan ’t zaligst lot; waar

uwen voetstap wendt of zet; ontluiken

uw geurig kruid

En tijdig sieren uw huwelijksbed

een teedre liefde spruit / bis/

7.

 

3.

Leeft lang en vrolijk jeudig* paar

Gods gunst dale op U neęr

En dat met ieder wisselend jaar uw

huwelijks heil vermeer.

En smake U het huwelijk steeds zoo

Zoet hoe ’t ontrouw lot

Zich keer als ons deez’ vollen beker doet

gedronken U ter eer / bis /


*Bruilofsliedje: Opvallend is dat het eerste couplet begint met nummer 4, dan volgt 5, 6 en 7. Bij 7 echter staat geen tekst. Meteen volgt (op blad 2) couplet 3.

*Wiens Neerlandsch Bloed: De componist van dit lied is Johannes Wilhelmus Wilms te Amsterdam 1772-1847. Hendrik Tollens (1780 –1856 ) is de dichter van "Wien Neęrlands bloed", dat gezongen werd tijdens de Tiende Veldtocht, 1831. Marstempo.

*Mirtekrans: Mirte is een altijdgroene heester uit het Middellands Zeegebied, die in ons land als kamerplant geteeld wordt. Van de witte bloemen werden bruidskransen gemaakt. Mirte is het symbool van de liefde, het huwelijk en de vruchtbaarheid. In Nederland werd de witte bloem als bruidsbloem voor haarkrans en boeket gebruikt als symbool van reinheid van de jonge vrouw.

* Bis: het bis begint hier volgens de melodie.

* Jeudig: Het woord ‘jeudig’ komt in meerdere teksten van Offermans voor. Ik meen hieruit te mogen concluderen dat het hier niet om een schrijffout gaat, waar jeugdig bedoeld wordt. Een afleiding van ‘jeu’, spreek uit ‘zjeu’, wat in figuurlijke betekenis ‘aardigheid’ is, ligt meer voor de hand.