INHOUD
TIM STOOP
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

PRINT PAGINA
 

Tim Stoop

        


Mooiste kring

Buiten ademt het crematorium nog de sfeer van de jaren dertig van de vorige eeuw. Het is een van de eerste crematoria van ons land. Binnen is het strak gemoderniseerd. Licht en smaakvol.

De overledene was hoogbejaard, zesennegentig, en predikant in ruste. Misschien zou hij de honderd hebben kunnen halen. Niet door met roken te stoppen, maar wel als hij de laatste weken niet geweigerd had nog te eten. Hij wilde niet ook nog zijn laatste dochter overleven nu die ook ongeneeslijk ziek bleek te zijn.

Er werd mooi gesproken. De dominee roemde de eruditie en ruimhartigheid van zijn vroegere voorganger. Een Franse vriend, met het uiterlijk van een dichter, bevestigde dat nog eens in lange poëtische zinnen. Twee jonge violistes, ook uit Parijs, speelden tussendoor iets van Debussy. Als laatste sprak een neef van rond de veertig. Hij had zijn verhaal leuk opgebouwd, in taferelen. Er was een tafereel waarin hij geestig het beeld schetste van de waslijn van het vakantiehuis in Frankrijk, waaraan oom Theodoor het toiletpapier te drogen had gehangen. En een van kort na de tweede wereldoorlog -dat had hij van horen zeggen- waarin oom Theodoor niet uit het water durfde te komen omdat de zee zijn uit dikke wol gebreide zwembroek had opgeëist. De anekdotes ontlokten telkens een glimlach aan het smalle gezicht van de frêle weduwe. De neef hield het warm maar lichtvoetig. Tranen hoefden niet. Tot hij aan het laatste tafereel kwam. Dat ging over zijn laatste bezoek aan oom Theodoor, samen met zijn zoontje. 'Oom Tee', had het jochie gevraagd, 'wilt u nog eens een krin­getje blazen?' 'Maar natuurlijk m'n jongen', had oom Theodoor gezegd. Hij was rechtop gaan zitten, had zorgvuldig aan zijn sigaartje getrokken en...(toen brak de stem van de spreker)... de mooiste kring van zijn lange leven geblazen. De neef liep terug naar zijn vrouw en zoontje op de tweede rij en beet zich op de lippen.