Het
gebeurde toen Mark S. met de populaire zanger en diens
begeleidingsorkest in België optrad.
Mark is de drummer
van dat orkest. Ik ken hem erg goed.
In België gaan
schouwburgdirecties anders met hun gecontracteerde artiesten om
dan in Nederland. Ze zijn er hoffelijker en bieden in de meeste
gevallen hun gasten vóór de voorstelling een etentje aan in het
restaurant van de schouwburg of in een eethuis in de buurt ervan.
Dat zijn gezellige bijeenkomsten, waar soms nog meer plezier aan
beleefd wordt dan aan het optreden daarna.
De jonge ober die hen die keer bediende zat kennelijk nog maar
kort in het vak. Maar hij deed erg zijn best.
Na het dessert vroeg
hij of de heren verder nog iets wilden gebruiken.
'Mag ik van u een
koffie-verkeerd', vroeg Mark.
De jonge ober slikte nerveus.
'Wat wilde u gebruiken, alsjeblieft?'
'Een koffie-verkeerd', dat is koffie met veel hete melk.'
'Ah, zekers, ene koffieverkeerd, ik ga daar voor zorgen.'
Onzeker vertrok de
ober in de richting van de keuken.
Toen hij terugkwam,
de dampende koffie op een klein dienblad torsend, struikelde hij
over zijn eigen voeten.
Kop en koffie vlogen met een fraaie boog door de lucht en spatten
uiteen op de vloerbedekking.
De broek van de drummer zat onder de bruine koffievlekken.
Duizend
verontschuldigingen stamelend, probeerde de ober de pantalon met
een servet te fatsoeneren.
'Zal ik seffens voor
u een nieuwe koffieverkeerd gaan halen?' Mark vond dat een goed
idee.
Even later was de ober terug, weer een klein dienblad met een
dampende kop koffie met zich meevoerend.
Hij probeerde moedig zijn onzekerheid te camoufleren, liep fier
met het hoofd in de nek, maar had wel een zenuwtrekje om zijn
mond.
Het zijn rijk gevulde
koppen die ze in dat restaurant serveren. En de vloerbedekking
neemt er maar aarzelend vocht op. Geen wonder dat de arme ober
uitgleed in de koffieplas van de eerste verkeerde koffie en dat
wederom de kop met inhoud op de vloerbedekking en op de kleding
van de getalenteerde muzikant terecht kwam.
'Brengt u me nu maar
een espresso, ober', zei die droog.
Zijn
maten gierden.
|