INHOUD HEERKENS
HOME
BRABANT
AUTEURS
TEKSTEN
KUNST
FOTO
INTERVIEWS

Print

 

Piet Heerkens s.v.d. - De Knaorrie (1949 - postuum)
Voorwerk - redactie: Ben van de Pol

DE KNAORRIE

Piet Heerkens s.v.d.

1949 (postuum)

 

 

INHOUD Piet Heerkens

Veurwoordje

Inleiding

Tinge-linge-ling

De knaorrie

Leuwerik

Vliege...

't Peerebumpke

Lievenheeretientje

Pastel

Er viel 'n lieken

Toen en na...

Optimist

Den braand

Kruiske

Raodselke

Mevrouwke

Jan Kankerpit

Oo, hellige ziel

Paosen

De klokke

Van kwezels en ezels

Spreuke

Geld

As... As... As...

Rijmkes

Lui zweet...

Goeie raod

De worrend

Trouwsumke

Aon Joske Gerlag

Liefde?

De Sint Jan

Aon den "Erteman" van et "Huisgezin"

"Ivoren parade"

Aon Nikl Griep

Aon Th. Mandos

Naowoordje

 

INHOUD Leo Heerkens (de bijdragen van broer Leo Heerkens zullen afzonderlijk op CuBra gepubliceerd worden)

Aon Helmond

De non

Lui

Op m'n bene

Veur 'n communiekantje

Vruuger en naa

Zomeraovond

Vergeetmenieke

Hommeles

Licht en donker

 

VEURWOORDJE

 

Toen m'n bruur, Paoter Piet Heerkens, op z'n ziekbed aon me vroeg, of ik z'n bundeltje "De Knaorrie" af wou maoke, omdet ie et nie meer kon, heb ik gezeed: "Goed, Piet, ik zal et prebeere." Ik hèb et geprebeerd. Of et me gelukt is, is 'n aander kwestie.

"Den örgel" (1938), z'nen eersten bundel, was 'n aonlupke naor "De Mus" (1939), den tweede. "De Kinkenduut" (1940), noemer drie, was alweer 'n sprinkplaank naor dezen bundel "De Knaorrie". As O.L. Heer m'n bruur nog enkele jaoren ha wille geve, dan was er uit et aaike van dees kenaorriepietje 'ne nachtegaol gekrope, waor ie dag en naacht van droomde... O.L. Heer zal zeker liever 'n Knaorriepietje in z'n kooike gehad hebbe. Zuiver en alleen mar veur de lollige leut hee m'n bruur "Vertesselkes" (1941) en "Brabant" (1941) gemaokt, dè weet ik.

M'n bruur was nog zo geere 'n tijdje Brabants bard geweest. Hij vuulde zo goed aon, da mee et Brabants plat ok et Brabantse hart zo verdwijne en omgekeerd. Da dees busselke eraon zal meewerke om dà te veurkome, hoop ik uit de grond van m'n hart en ik geleuf et ok stellig.

 

LEO HEERKENS

Helmond, Juni 1949