Piet Heerkens s.v.d. - Den örgel (1938)
aflevering 2 - 04-02-04

SJANDOEDELIDA

 

Er was er eens een vrouw,

sjandoedelida,

sjandoedelidi,

die, - as 't heur ok berouwe zou, -

tóch nog wel geere trouwe zou,

sjandoedelida,

sjandoedelidi,

sjandoedelida-didi.

 

En 't vrouwke dè hiette Mie,

sjandoedelidi,

sjandoedelida,

en 't loerde al lief naor Piet, naor Frie,

mar Piet of Frie die hapte' nie...

sjandoedelidi,

sjandoedelida,

sjandoedelidi-dida.

 

Want Mieke was al oud,

sjandoedelida,

sjandoedelidee,

d'r neus was rood en nat en koud,

d're rug zo krom as kreupelhout,

sjandoedelida,

sjandoedelidee,

sjandoedelida-didee.

 

Mar Mieke ha veul poem,

sjandoedelidee,

sjandoedelida,

en et docht: wat baat mij goud en roem

bij 't missen van de schoonste bloem,

sjandoedelidee,

sjandoedelida,

sjandoedelidee-dida!

 

En daor was 'nen ermen dief,

sjandoedelidee,

sjandoedelidoe,

die docht: ik stuur heur, - asjeblief,

'nen zout-zuut-zuure liefdesbrief,

sjandoedelidee,

sjandoedelidoe,

sjandoedelidee-didoe!

 

En ie schreef dieën brief mar gauw:

"Sjandoedelidoe,

sjandoedelidee,

toe Miekelief, wor gaaw mijn vrouw,

ik haaw verpoepies veul van jou,

sjandoedelidoe,

sjandoedelidee,

sjandoedelidoe-didee!"

 

En ze trouwden op 't stadhuis,

sjandoedelidoe,

sjandoedelida,

de bruidegom liep recht en struis,

de bruid gebukt as onder 'n kruis,

sjandoedelidoe,

sjandoedelida,

sjandoedelidoe-dida.

 

En ze trouwden veur de pastoor,

sjandoedelidoe,

sjandoedelidi,

en den köster-örgenist-tenoor

liet den örgel giechelen op et koor:

"sjandoedelidoe,

sjandoedelidi,

sjandoedelidoe-didi."

 

 

OP 'N TROUWPARTIJ

 

'ne Jongen en 'n meiske,

die stapten in den boot,

ze waogden 't huwelijksreiske

al op den diepe sloot.

't Was Kees en Karolientje,

ze blonke van geluk

gelijk 'n gouwe tientje.

 

En Kees begos te roeie

mar spallekte Lientje nat......

"Allee-naa, Kees, nie stoeie,

of bende gij nááw al zat?"

En Kees en Karolientje

die gloeide van plezier

gelijk 'n gouwe tientje.

 

Toen stapten ze uit et schuitje,

de sleutel kraokte in 't slot......

Naa zitte ze aachter 't ruitje

en zijn veurgoed bedod!

Mar Kees en Karolientje,

die straole van plezier

gelijk 'n gouwe tientje.

 

En ziet er eens 'n kiendje

et zuute leevenslicht, -

al is et nóg zo'n klientje,

't wordt sprekend van gezicht

'n Keesje of 'n Lientje

't moet blinke van geluk

gelijk 'n gouwe tientje!

 

 

MICHIELTJE

 

Michieltje, Michieltje,

m'n hart en m'n zieltje,

schavuit,

schavuit,

schavuit!

gij koddige kikker,

al langer hoe dikker,

zo rond as 'ne knikker,

jao gij,

jao gij,

jao gij,

mee oe lollige mollige snuit!

 

Michieltje, Michieltje,

gij stuk van m'n zieltje,

kapoen,

kapoen,

kapoen!

m'n blozende bloedje,

m'n oetepetoetje,

ik mats op oe snoetje,

klabots,

klabots,

klabots,

'nen dikken driedobbelden zoen!

 

Michieltje, Michieltje,

gij hart van m'n zieltje,

savooi,

savooi,

savooi.

m'n lekker sjeklaatje,

m'n marremelaadje,

m'n poelepetaatje,

miaaw,

miaaw,

miaaw,

och, dè-d-ik zo veul van oe haaw!

 

 

PIETERKE

 

M'n Pieterke,

m'n peuterke,

van je rikke-tikke-tikke-tikke-tik,

m'n klein klein kleuterke,

wè bende gij toch dik,

m'ne goeien bolsjewik,

van je rikke-tikke-tik.

 

M'n menneke,

m'n jenneke,

van je rikke-tikke-tikke-tikke-tak,

ruukte de pap van 't penneke?

och, haaw toch oe gemak,

m'ne goeien doedelzak,

van je rikke-tikke-tak.

 

M'n sulleke,

m'n snulleke,

van je rikke-tikke-tikke-tikke-tik,

m'n knip-knap knulleke

en hedde gij den hik?

m'ne zuute krentemik!

van je rikke-tikke-tik!

 

 

KIELE-KIELE

 

Kiele-kiele kiendje,

mijn klein ding,

Miene-Miene-Mientje,

heur ik zing:

"Ou twee eugskes allebaai

zijn lijk blumkes in de waai,

Miene-Miene-Mientje

mijn

klein

ding!"

 

Kiele-kiele kiendje,

mijn kleine ding,

Miene-Miene-Mientje,

heur ik zing:

"Worde gij ok oot heel groot,

och, verlies oe blumkes noot...

Miene-Miene-Mientje

mijn

klein

ding!"

---