6
september 2004
Den drôom van Kiskes
As ik laoter meej de VUT
gao
èn ik hèb dan ginnen
baos,
hèb ik èlken dag
vekaansie ,
´k gao dan visse òn de
Maos.
Dan begien ik pas te
lèève,
want dan zèè ik aaltij
vrij.
´k Hoef vur niemand thös
te blèève,
´k gao vur niemand mir
opzij.
As ik laoter meej de VUT
gao,
maok ik gin rapporte meer.
Ik laot me nie mir
kommedeere,
nie mir: Jao of Nêe
meneer.
´k Lees dan s´mèèreges
m´n lèèfblad,
´k spèl ´t èùt van A
to Zèt
as ik onderwèèle koffie,
èn de radio ònzèt.
As ik laoter meej pesjoen
zèè,
ongenoemd èn ongekènd
kan ik mennen èègen gang
gaon,
zonder dègge laastig
bènt.
Èn… ge leest dan in ´t
DAGBLAD,
hoe ´t de wèèreld nou
wir doe
nou dan gao ik meej ´n
gerust hart
s´aoves nòr mennen
iepert toe.
As ik laoter stil gao
woone,
in ´n höske meej ennen
hond
èn ik lôop dan meej enne
gieter,
dur men volkstöntje rond,
èn ik hèb op tèèd m´n
pilske èn
´n stròltje
zonneschèèn,
dan besèf ik pas de
rèkdom
om oezèlf te meuge zèèn.