In
die streek, "´t Huis ter Haaie" ´t Laaike èn de Lonse Moer.
Zwierve
wij, ons jonge jaore, zochten er nòr knèènevoer.
Eende
zuuke in ´t vurjaor. Schôtse as ´t wènter was.
As
´t hêet was in de Zoomer dokkelden we in ´t moeras.
Tot
oe knieje in den blubber. Waoterlelies in ´t rond.
Meej
z´n allemolle spartele, zômar in oe blôote kont.
´t
Heej ene nuuwe naom gekreege. ´t Is gelèèk gerinnoveerd.
Plaante
die die ze jaore misten zèn al wir teruggekeerd.
--------
Ik
zèè der nog es wiste kèèke. De streek öt mèn herinnering.
Waor
ik vruuger in de bosse aaikes zocht en veugeltjes ving.
Wè
´k er zocht, kos ik nie vèène.
De
dinge öt den aawe tèèd.
Ze
zèn veraanderd meej de jaore.
Dè
is ´n voldonge fèèt.