Hèb vertrouwe….
Nog twee daoge lang, krèùkinne èn krèùke
dan ist wir gedaon meej de hoeje èn prèùke.
De vèèrekesstauwer is dan wir pènnelèkker
De Kloow is dan wir, ene wèèremen bèkker.
Den êenen boer is dan wir maokelèèr
èn den aandere lôpt wir aachter z´n gruuntekèèr.
´t Is dan èùt meej ´t fiste èn ´t limmeneere.
De aaw wir ònt wèèrk èn de jeugd ònt studeere.
Wè hèbbe we geleerd in dee´z karnevalsmis?
Dè alles mar hêel betrèkkelek is.
Ènen hôop dinge int lèève die zèn ooverbôodeg
Behalve Ons Lieven Hirke, want die hèbbe we nôodig.
De meense die zèn (dur de baank) nie zô slèècht.
Hèb vertrouwe, dan koomet vanèèges terèècht.
Al kan ´t soms wèl es wè kraacht van oew vèèrge
Hèb vertrouwe op HÈM…
´t wort vanèèges wir mèèrege.
öt de krèùkemis 2003