CuBra
| INHOUD VAN BEERS |
| HOME |
 Print Pagina |
Piet van Beers
tien nieuwe gedichten - 29 februari 2012
AAW KOEJE.
Ik haol (ast zôo te paas komt) nòg
meej meese (nèt as ik) op jaore
aaw koeje öt de slôot.
Ze zèn( dè zulde wel begrèèpe)
al wèl honderd keer vertèld.
Òp die harde schèèf(in mene kop)
wil ik die bewaore.
De jeugd van tiggesworreg snapt
al die verhaole nie.
Die kan den aawe tèèd mar nie begrèèpe.
Ze zitte meej ene lèptòp òf zon spèllekesding òp schôt
dan meej der dèùme òp dè ding te knèèpe.
Ze hebbe en “mobieltje”…maoke footoos meej zon ding.
---Is dè dan laoter hullie hèrinnering?---
Vur men gao ôot den aawe tèèd vurbij.
Mar….vur de jeugd moet dieje tèèd nòg kôome.
Waor zulle zullie asse taageteg zèn
nòg meej et gròtst plezier van kunne drôome?
DE TÈLLING (2011)
Tis naa al meer as tweeduuzend jaor geleeje
dè Joozef meej zen vrouw Merie,
nòr Bètteljèm zèn gereeje.
Augustus was toen baos, hij hagget vur et zègge.
As èèrme meens waarde nie in tèl….
(Dè weete we meejpesaant ok wèl)
Tòch hadde oe èège bij zèn beslèùte
mar onderdaoneg nir te lègge.
Maria wônde bij Joozef in
(in den bijbel stao; ”verloofde”)
Zij was et die zen hèùs opdeej
èn die zen eete stoofde.
Zèn wèèrkplòts die deetie dicht
èn vertok öt Naazerèt
nòr Bètteljèm, èn dè laag tòch,
en hil èènd van zen bèd.
Maria zaat “tèn Eezel”
èn Sint Joozef liep der nèffe.
Dè de rèès vur heur hêel laasteg was
dè zulde wèl besèffe?
Maria( die opt lèste liep)
hagget verèkkes slèècht
mar teliste kwaame ze dan tòch
in Bètteljèm terèècht.
De lozjemènte èn kaffees ,
daor mòchte ze nie nòr binne.
Sint Joozef dòcht: Hoe moet dè naa….
Wè moet ik naa beginne?
Dieje naacht hèbbe ze geslaope
in en smèrreg schaopekot.
Èn sjuust dieje naacht beviel Maria
van de ZOON VAN GOD.
Epiloog.
Tis duuzend keere al vertèld
et aawe Kèrstverhaol.
Mar….hèddet al es ôot geheurd
in men èège “Tilburgse Taol”?
RECÈPTIE OP DE TÈùN
De irste week naot Nuuwejaor
kome men veule Volkstèùnvriende
int clubhèùs dètter stao aldaor
gezèllig bij mekaor.
As iederêen onötgeput
mekaor de haande heej geschut
dan worret "glas"geheeve:
Op en hêel vruchtbaor tèùnsezoen
èn en gelukkig leeve.
Wie "schittere"dur afweezighèèd:
zèn de Marokkaon èn Turke
.Zitte die thèùs, òn de zuute thee
of waoterpèèp te lurke?
Mène wèns is dèsset koomend jaor
wè beeter integreere.
Wèllicht komt et er dan nog es van
dèmme dan saome reciepie-eren.
--
De eerste week van het nieuwe jaar
komen mijn vele volkstuinvrienden
in het clubhuis dat er staat aldaar
gezellig bij elkaar
Als iedereen onuitgeput
elkaar de handen heeft geschud
dan wordt het glas geheven
op een heel vruchtbaar tuinseizoen
en een gelukkig leven.
Wie schitteren door afwezigheid
zijn de Marokkaan en Turken.
Zitten die thuis aan de waterpijp
of zoete thee te lurken?
Mijn wens is dat zij het komend jaar
wat beter integreren
Wellicht komt het er dan nog eens van
dat we dan samen recipiëren
DRIEKOONINGE ZINGE.
Et schonst, öt men hèrinneringe,
dè was, as kèènd,...Drie Kooninge zinge.
Ons moeder tèùgde ons himmòl op.
Èn...zètte en krontje op onze kòp.
Onze vadder, mòkte meej wè kurke...
ons, alle drie, zô zwart as Turke.
Ons Wies was zis, onze Fraans was aacht.
Èn...ik ging as den oudste, meej.
Zullie kreege ieder ene stallantèère.
Want....die ha onze vadder mar tweej.
Ik droeg (vur de snoep ) ons moeders tas.
Dè moes,..omdèk den oudste was
Et dichtste bij, wonde ôome Fraans.
,Èn vèrderop, ons taante Jaans.
Èn...wèèd wèg, in de Klosterstraot,
ons taante Wies en ôome Graod.
Ons Wies, was taantes peetekèènd.
Dus dörrom liepe wij zon èènd.
Soms, kreede ene stèùver, òf ene soe,
èn nòg en haand vol schömkes toe.
Èn ollienutjes, mèèle mòppe èn
peepermunt èn zoute dròppe.
Èn...wòrst òf koek,òf wèt ok was....
Tging ammòl in ons Moeders tas.
Verklumpt van kaaw...èn muug vant zinge,
wier et tèèd, dè we op hèùs òn ginge.
Twas laot....den afstaand die was grôot.
Èn...ik ha al hêel lang, hôoge nôod.
Gelukkig stond daor,en buuke heg ,
daor, hèk tòch stòn te piesse zèg.....
Irst, kon ik men piemeltje nie vèène.
Twas van de kaaw, enen hêele klèène.
Èn dan ok nòg diejen DrieKooningejas.
Èn in men aander haand, ons moeders tas.....
Mar...èèndeluk was ik tòch zo wèèd....
Hè, hè, Gòddaank, dè zèè ik kwèèt.
Mar...tèùsgekoome in et licht....
Vergeet ik nôot, ons Moes gezicht.
"Wè is dè hier tòch meej die tas....
Ze is himmòl nat...èn stinkt nòr plas".
Èn witte wè onze vadder zeej:????
"Gooj hilt geneuk mar in de pleej."
Ik bèn naa de sisteg gepasseerd
èn Gòd zij daank nôot ötgeleerd.
Ik dènk dikkels terug òn dieje tèèd.
(Dè doede agge aawer zèèt.)
Mar....êen van de allerschonste dinge...
Dè was tòch wèl......
DRIEKOONINGE ZINGE.
--
't Schoonste, uit mijn herinneringen,
dat was, als kind,...Drie Koningen zingen.
Ons Moeder tuigde ons helemaal op.
En...zette 'n kroontje op onze kop.
Onze Vader, maakte met wat kurken...
ons, alle drie, zo zwart als Turken.
Ons Wies was zes, onze Frans was acht.
En...ik ging als de oudste, mee.
Zij kregen ieder ene stallantaren.
Want....die had onze Vader maar twee.
Ik droeg (voor de snoep ) ons Moeders tas.
Dat moest,..omdat ik de oudste was
't Dichtste bij, woonde ome Frans.
En verderop, ons tante Jans.
En...weid weg, in de Kloosterstraat
ons tante Wies en ome Graad.
Ons Wies, was tantes Petekind.
Dus daarom liepen wij zo’n eind.
Soms, kreeg je ene stuiver, of ene soe
En nog 'n hand vol schuimpjes toe.
En olienootjes, “meele” moppen
en pepermunt en zoute droppen.
En...worst of koek,of wat het ook was....
't Ging allemaal in ons Moeders tas.
Verkleumt van kou..en moe van ’t zingen
werd 't tijd, dat we op huis aan gingen.
't Was laat....den afstand die was groot.
En...ik had al heel lang, hoge nood.
Gelukkig stond daar,'n beuken heg.
Daar, heb ik toch staan te piessen zeg.....
Eerst, kon ik mijn piemeltje niet veine.
't Was van de kou, enen hele kleine.
En dan ook nog die Driekoningenjas.
En in mijn ander hand, ons Moeders tas.....
Maar...eindelijk was ik toch zo weid....
Hè, hè, Goddank, dat ben ik kwijt.
Maar...thuisgekomen in 't licht....
Vergeet ik nooit, ons Moes gezicht.
"Wat is dat hier toch met die tas....
Ze is helemaal nat...en stinkt naar plas".
En weet je wat onze Vader zee:????
"Gooi heel ’t geneuk maar in de plee."
Ik ben nu de zestig gepasseerd
en God zij dank nooit uitgeleerd.
Ik denk dikwijls terug aan die tijd.
Dat doe je als ge ouder zijt.
Maar....een van de aller schoonste dingen...
Dat was toch wel.....
DRIEKONINGEN ZINGEN.
De I.F.F.
Als ik s´avonds (later dan normaal)
nog flink getafeld heb
en ik heb wat sterke dranken ingenomen
dan lig ik eerst nog urenlang
te woelen in m´n bed
voor dat ten laatste toch de slaap gaat komen.
Dat eten met die sterke drank
dat gaat dan aan ´t vergassen.
En als er dan (per ongeluk)
zo´n gasbel is ontsnapt
dan kan ´t zijn dat m´n vrouw naar adem hapt
en zegt :Sluit ´t raam eens Piet
ik ruik de I.F.F.
Ze heeft van wat er plaats vind nog helemaal geen besef.
Heeft er in Tilburg West
een boer ´n flinke scheet gelaten
dan is dat weer ´n reden
om over de I.F.F. te praten.
Er wordt hier heel wat afgeluld
en de I.F.F. die krijgt de schuld.
Zo zie je; Heb je ´n slechte reputatie
dan val je bij de meesten uit de gratie.
--
Ak sáoves (laoter dan normaol) nog flink getòffeld hèb
èn ik hèb wè stèèrke draanke ingenoome
dan lig ik irst nog uurelang te wèène in men bèd
vur dè teliste toch de slaop gao koome.
Dè eete meej dieje stèèrken draank, dè gao dan ònt vergasse.
Èn asser dan (per ongeluk), zon gasbèl is ontsnapt
dan kan et zèèn dè men vrouw nòr ôssem hapt.
Ze zeej dan:Slèùt et raom es Piet, ik rèùk de I.F.F.
Ze heej van wètter plòtsvènd, nog hillemòl gin besèf.
Heeter in Tilburg Wèst enen boer, en flinke scheet gelaote
dan is dè wir en reeje om ,oover de I.F.F. te praote.
Der wordt hier hil wè afgeluld, èn de I.F.F. die krèègt de schuld.
Zôo ziede; Hèdde en slèèchte rèputaotie, dan valde bij de miste öt de graotie.
MEMENTO HOMO QUIA PUlVIS ES.
GEDENK MENS DAT GE VAN STOF ZIJT.
Ik zèè gin kröske mir wiste haole.
Ik weet tòch wèl dè’k êens tòt stof vergao.
Dè krèèg ik smèèrges vruug wèl in de gaote
ak in de badcèl wir es vur de spiegel stao.
Tis goed dè meense wir tòt stòf vergaon.
We kunne hier nie blèève tòt in euwighèèd.
Den êene die gao vruug, den aandere nimt de tèèd.
A’k snaags wir lig te hoeste, dènk ik daor wèl es aon.
Hoeget ok wènd òf keert, êens wòrde gekrimeerd
èn gòn ze òp en vèld jouw aase strooje.
Dè gèld vur èèrm èn rèèk, daorin zèmme gelèèk.
òf ge gaot wir in et zaand….ònder de zooje.
Nuujaorslot.
Ik hèb dees jaor ( vur den irste keer),en nuujaorslòt gekocht.
Wie wit…kan ik de Zjekpot daor mee winne.
Ons Lieske vraogt: “Pa zèède wèl bij zinne”
“Oe kaanse zèn toch mar verrèkkes klèèn.”
Kzèg teege der: Ge zult er nie slèècht meej zèèn.En
…akkem win dan blèèf ik toch hier wôone.
Kgao nie verkasse nòr en grôtter hèùs.
Kgao nie vertrèkke öt de AMAZONE.
Nao al die jaore vuul ik me hier tèùs.
Kzit òn men toffel wèl allêen te prèùme.
Dus vraog ik jullie: Wilde vur me dèùme?
Èn ik weet et wèl: men kaanse zèn mar klèèn.
Mar…..gullie zult er ôk nie slèècht meej zèèn.
Èn as ik win….(dè moete nie vergeete) dan gòmme saome èrges lèkker eete.
Ist ene grôote prèès…dan sjiek èn meej servètjes.
Ist ene klèène…friet meej twee krokètjes.
Mar is de prèès naa groot of issie klèèn.
“GE ZULT ER HILLEMÔL NIE SLÈÈCHT MEEJ ZÈÈN.“
--
Nieuwjaarslot.
Ik heb dit jaar voor het eerst een nieuwjaars lot gekocht.
Wie weet kan ik de jackpot daar mee winnen.
Ons Lieske zet: Pa, ben je wel bij zinnen.
Je kansen zijn toch maar ontzettend klein.
Ik zeg tegen haar: Je zult er niet slecht mee zijn.
En….als ik hem win,dan blijf ik toch hier wonen.
Ik ga niet verkassen naar een groter huis.
Ik ga niet vertrekken uit de AMAZONE.
Na al die jaren voel ik me hier thuis.
Ik zit aan mijn tafel wel alleen te pruimen.
Daarom vraag ik jullie wil je voor mij duimen.
En ik weet het wel: mijn kansen zijn maar klein.
Maar toch: Jullie zullen er ook niet slecht mee zijn.
En als ik win( dat moet je niet vergeten?
dan gaan we samen lekker ergens eten.
Is het een grote prijs,dan chic met servetjes.
Is het een kleine dan een friet met twee kroketjes
Maar is hij nu groot of is hij klein….
JULLIE ZULLEN ER HELEMAAL NIET SLECHT MEE ZIJN
Witte wieter dôod is?
Leonidas d’Aspèrges.
De mèèd die vond en smèrges.
Hij ha veul gèld, was nie getrouwd.
Hij leej naa in en hêel grôot hèùs
tusse sis plaanke
zô stèèf as en hout.
Leonidas d’Aspèrges.
Hij kwaam prakties nèrges.
Hij deej niks as vergaore èn pòtte.
Dè is (zèg naa zèlf) tòch van de zòtte.
Leonidas d’Aspèrges
wonde in Limburg èrges.
Hij lèèfde soober….stierf hêel rèèk
….ik doeget liever aandersom…..
Mar….Leonidas
was dom.
ALGEMEEN BESCHAOFD TILBÒRGS.
Ik wor…hij wort….zij worre…
In de verleeje tèèd wort dè: Ik wier.
Asse daorveur en punt vur mèn zon geeve
dan kreeg ik ( op zen hôgste) mar en vier.
Òn et diktee dè jaorleks wort gehaawe
hèk zèlf verschaajene keere meejgedaon.
Nêe….schrèève dè is mene stèèrkste kaant nie.
Mar…as ik praot, kunde me goed verstaon.
Wil Sterenborg heej alles ötgevoogeld.
Hij zètte et ammol nètjes op en rij.
Ik hèb er uure op zitte studeere
mar ik kan er nog meej men verstaand nie bij.
Et zal wèl òn de lèngte van men jaore ligge
dè’k et ammol nie mir zôo bevatte kan.
Ik doet naa mar op men “èège-wèèze”.
Al maok ik er hier èn daor soms wèl en pötje van.
Èn al vèèn ik dan, dè meej dè “Agemeen Beschaove”
Wil Sterenborg en bietje dur gao draove.! ! !
Ge pròt èn schrèèft mar zôo ge zèèt gebèkt.
Want in et algemêen ist zôo geleege:
“’Tis ene ( grôote) zot die daor op kèkt.”
ÒN MèN VRIENDINNE….
Tis nie verstaandeg, om bij et licht van de maon
as vrouw (in et donker), de wèg op te gaon.
Dan stòn der sujètte ,op hoeke van straote
èn haawe en allêenstònde, vrouw in de gaote.
Bij de pin automaot, kèkt dan irst om et huukske
want vur dègget wit, hèdde en haand in oe bruukske.
Ge kunt beeter ooverdag, de baank binnegaon.
Want daor binne hèbbe ze ôk, zon gèldmessien staon.
Èn…as ge dan gepint hèt, steek et nie in oe tèske
want dè trèkke ze zoo, van oewen èèrm aaf ,mèske.
Steek et beeter(van meetaafaon), tusse oe tiete.
Dès den biste raod die ge, kunt krèège van PIETE.--
Het is niet verstandig om bij het licht van de maan
als vrouw ( in het donker) de straat op te gaan.
Dan staan er sujetten op hoeken van straten
En houden een alleen gaande vrouw in de gaten.
Bij de pinautomaat kijk dan eerst om het hoekje
Want voor je het weet, heb je een hand in je broekje.
Je kunt beter overdag de bank binnen gaan.
Want daar hebben ze ook zo’n geldmachine staan.
En….als je dan gepint hebt, steek het niet in je “teske”
Want dat trekken ze zo van je arm af “meske”.
Steek het beter van meet af aan tussen je tieten.
Dat is de beste raad die je kunt krijgen van PIETE.