|
CuBra |
|
poëzie
Brede luie Maas
Vanaf de dijk zoek ik de knoop in de rivier, de lus om het land, nadrukkelijk verbond van water en onbereikbare grond
Opnieuw vind ik de bevrijdende stroom, gespiegeld in de rivier -vastgenageld aan de verte- mag ik ontsnappen
Brede luie Maas slingert zich door hoge verwachtingen, herkauwt klassieke regels van rivierdichters en hemelkoeien: zoet grazen mijn voeten
Vanaf de hete spoorbrug duiken schaduwen het water in, de rivier is vol drenkelingen, wie verdrinkt komt in de boeken, wie verdrinkt komt in boeken boven
Brede luie Maas van mijn jeugd wringt zich in fluwelen bochten, stoot tegen steen en beton, snijdt adem na adem af en verdwijnt zoals altijd ongezien
|