André
van der
Veeke
poëzie
Verre
vrienden
hadden we
niet nodig
Verre
vrienden
hadden
we niet nodig
Links
verscholen het gekkenkasteel
met o.a.
Hendrik die niet sprak
maar
kraaide als een haan
Aan de
andere kant poseerde
Croeta,
gepensioneerde hoer
Haar
heksenkopje ouder
dan de
kerk van Christus
Twintig
of dertig honden
spookten
door haar geest
God
bestaat niet,
orakelde
keer op keer
haar
versleten lokstem
Wij dus
naar binnen loeren,
het
goddeloze duister in
van haar
spinragpaleisje
Tussen
deze uitersten
het
vlechtwerk van school,
klooster
en internaat
Geile
uitvalbasis!
Maar de
dorpse meiden namen
ons niet
serieus
Wie zich
vrijwillig liet
opsluiten verdiende geen hete tong,
geen
harde tepels in het park
Natuurlijk grepen we hen bij borsten
&
vleugels in onze dromen
We
zwoeren bij de nachtelijke
stoom in
onze hoofden wraak
Op een
niet af te spreken uur
zouden
we alle hekken afranselen
En de
school in vuur laten verdwijnen
|