Arjo van Hattem

gedichten

Opslaan

Oh, wat mooi, oh wat schoon

Het beeld komt naar boven,

het beeld komt tot leven

Voor jou, voor jou gemaakt

Een vinger op je scherm

Het universeel gemaakte contrast

past zich aan, past zich aan je

Met gemak, krijgen van je genot

Nooit mag je het vergeten

Absorberen van je scherm

De hele zooi, je hele leven

Je hoeft het niet meer door te trekken

Zoeken is niet nodig, vinden is lastig

Maar let wel, het staat erop,

het staat op je harde schijf

3D tje “met”

Lekker Gravity kijken

Oh Duveltje vergeten

Gelukkig, het is niet druk bij de bar : “heeft u een glas Duvel”

Nou ja, een kwartiertje gemist van de film

Waar is die bril nou weer gebleven; ze moesten meer licht maken in die zalen

Oké, dan maar even dat glas op de grond

Wat is die vloer plakkerig ?

Ja ! ik heb ‘m

Nou de Duvel nog

Verrek, m’n vinger in het glas, “lik, lik”

Wat, wat is er, wil je wat eten ?

Oké, ik haal wel wat, wat zeg je ? : doe maar chips

Effe die bril afzetten…

Hou jij m’n glas even vast

Oh, zie je alles dubbel, dan moet je die bril even afzetten

Ja, nou zie ik het

Daar ben ik weer, “kraak, kraak”, ze hadden geen chips

Maar pas nou op anders mors je dat sausje

Waar is m’n Duveltje…hmmm.

Oh ja, ik moet m’n bril weer opzetten

Mag ik ook wat chips, “kraak, kraak” en dat sausje ?

Oh,  fuck, chips in m’n bier

Effetjes er uit vissen

Hè, hè, klotst de helft eruit

Sommigen noemen dat, drank-misbruik

Nou ja, ik heb nog een paar blikjes Bavaria in m’n tas

Hé zeg es, heb ik veel gemist, is het een mooie film ?

Nou niet te hard schudden, oh…!

doem

doem is niet te doen

in het donker is niets te zien

je begint natuurlijk nooit niet aan die weg

de weg, die je niet wil gaan

deze doem is van mij alleen maar ik vind het niet fijn

zoeken naar wat je niet wil vinden

zoeken, niks, niks, nergens naar

een einde zonder begin

woorden zonder zin maken geen zin

doem, je kan er niet aan ontkomen

niet willen beginnen

als je weet waar je eindigt

één-richtings verkeer, waar je niet in kan

vastgeroest op je plek

losgeweekt, het maakt niet uit waar je gaat

stad

Ontdek de romantiek van de stad

De zon zakkend achter het beton

Rechts daarnaast, een rand van glas

Links een witte muur van de monumentenzorg

Weer netjes opgeknapt uit negentien honderd en zoveel

Recht vooruit de mediamarkt gespiegeld

Voor mijn stemming scheelt het niet

Het logo op het bierglas is gewoon te lezen

Mij zelf zie ik tussen de media,

lachend of huilend,

niet stil, wel alleen,

boven de rand van mijn glas met bier

Ongeluksvogel

’s winters is de ochtend donker

opstaan, naar de w.c. gaan heeft risico

een slappe- dubbelgevouwen of grote uit de broek springende

warm onder de dekens vandaan

gewoontegetrouw z’n ontlading willen geven

echt, dat licht moet aan.

koffie voor mijn ontwaken

‘s ochtends de ogen half dicht met de heerlijke suggestie

van… help, geen koffie maar warm water

het koffiefilter maakt m’n suggestie niet waar

het gezellig pruttelende water

 vult de koffiepot vol met warm water

wakker moet ik worden, wakker moet ik zijn

snugger ben ik,  maar ik slaap

helaas geen koffie, alleen maar water

zo houden ze me dom, zo houden ze me stom

mijn vrede is er niet

woede zet het koppie zonder koffie naast de tafel

tijd voor het vage leven

alles komt heel onzeker op gang

ha, ha, het licht gaat schijnen

alles waarneembaar, niet te vatten

mijn programmering staat nog niet klaar

let nou op en doe de schakelaar aan