|
|
> home
>
speciaal
>
auteurs
>
teksten
>
Brabants
> audio
___________________________
___________________________
|
gedichten
Afgemat
Soms struikelend en moe vallend op een bank sluit ik mijn ogen toe vermoeiende vrijheid valt weg verstikkende vier wanden bewegen voort afgesloten in beweging schuiven ze door continue gelijkvormigheid langs me heen een oppervlakte, een plafond en vier wanden de achterkant, het einde blijft ver het einde ver en leeg de lege beweging, beklemming ten top
vogels, fluitend in het groen het is lente, mijn ogen geopend pen en papier opgeborgen bomen ruisen, takken kraken benen bewegen, gewrichten zwellen mensen wil ik voelen, mensen wil ik vellen.
(lente 2016)
Dansen met de koning
twee handen op mijn buik benen samen naar één kant en de andere, naar de andere linker en rechter elleboog ze haken in en houden vast twee naar links en twee naar rechts één voor één en de andere zij, steeds weer armen en benen, ze zwiepen in cadans langs elkaar omhoog en omlaag mijn en de ander, in gebarentaal armen en ellebogen tegen elkaar lekker, zonder schaamte is het samen
op en neer, heen en weer naar buiten draaien en terug herhalen, weer en nog een keer daar gaat het weer, voelen, voelen in verplichting en wil van samen zijn zwieren naar links en zwieren naar rechts de regels van de maat en de regels van het plezier zonder muziek geen vertier, die is de baas hoofd voor, naar boven billen beneden, naar achteren dansen, verstijfd en met een lach beweging en uniforme erotiek
gelukkig is daar de muziek goede stemming is verplicht opzweperij heerlijk bedacht handen, ze aaien en drukken het geluid kriebelt en verdooft ze houdt de armen in elkaar om en om, telkens weer in de maat allen gelijk links en rechts in de maat door en door, achter, naast en voor elkaar het linker voor het rechter been de wil tot dansen en bevestiging op zoek naar vereiste vrollijkheid
tot het niet meer gaat...
(20 oktober 2020)
Een groot beeld
Voor het station staat een man van steen Heel klein zou de stad zijn, zonder hem Niks te beleven, niet om stil te staan Later op deze plek rijden ze heel veel In een lange rij om zijn standbeeld heen Langer dan vijf minuten kan je hier niet zijn De vogels er boven hebben een goed zicht Op dat beeld zitten ze en alles kunnen ze zien Nu pikken ze de restjes van voorheen op het plein Het is hun moment voor rondjes rond zijn hoofd Overal kunnen zij nu gaan, slechts af en toe een lege trein Het is nu heel stil voor het station, midden in de stad
Er staat een bank, waar ik kan kijken naar het beeld Ik ga er op zitten en hóór voetgangers passeren Even verder zit een stel, ze moeten lachen en hebben pret Vanaf mijn bank, als ik zou willen, begon ik met hun een gesprek Weer kijk ik naar de man voor mij op het stille plein Een knipoog geeft hij me, wanneer hij me ziet Natuurlijk het beeld, die van vlees en bloed heeft verdriet.
(18 maart 2020)
Het einde van een moment
Ooit is er tijd Gaat elk moment Leven als een automaat De klok rond De wijzer loopt en gaat
Altijd draait die door Momenten heen, één voor één Die lijken snel, traag Wachten en tikken Het hart slaat mee in m'n maag
Vingers blijven trommelen Bewegen de schaduwen op een vlak Ogen huilen tranen omfloerst door de zon Stralen rondes door de tijd De tranen lopen over de rand van de volle ton
De tijd draait door Dag na nacht, seconde en seconde Een ritueel, alles bekend Ik weet het niet helemaal, ... zeker nu Het komt niet terug, dit moment
(24 maart 2020)
Pasen en passen
Nog steeds boodschappen doen in de supermarkt om de hoek een broodje halen bij de bakker Daarna is het stil en dicht gesloten en mijden als de pest Het heet anderhalve meter economie Alleen, in huis blijven maakt corona kapot
Eruit wil ik op mijn nieuwe fiets het mooie weer, met afstand, tegemoet Boodschappen doen helemaal aan de andere kant de stad door het park en langs het sportveld In m'n eentje, alleen voor ontspanning en gemak naar de landwinkel in een tuin vol bloesem en fruit De Mattheüs komt binnen op mijn mobiele phone
Bijna pasen maar verdomme, mijn pas doet het niet ook twee andere passen weigeren elk verzoek contactloos, dus geen besmetting, is het gebod er is iets fout, hoe komt dit zonder code weer goed Gelukkig, ik weet een nummer van één van de drie Met heerlijke nootjes, tussen de bloemen gezeten, schrijf ik dit Die nootjes, ik moet hoesten, ik denk bijna, ik stik
(10 april 2020)
Sirenes
grote brede straten veel te weinig verkeer auto's in de garage stranden breed en leeg sportvelden met grasmaaiers zonder noppen of een gave spriet het licht doet z'n best als de zon uit gaat gaat de knop om de lamp wordt warm laptop aangezet draaiende wielen onder de stoel aan het bureau voor je werk niet invoegen in de file inloggen op je account het juiste beeld op de juiste tijd t.v. is voor herinnering aan overvolle weg misdaad is er nog die loont op het scherm op de sofa vol vuur en vlam
buiten gaan de sirenes
(8 april 2020)
Stapperhorst zwerven door de frustratie
een lange tocht midden in de jungle, onwaarschijnlijk een rococo winkelcentrum daar zwerf ik rond met alleen maar euro's op zak en een camera van vroeger tijd
de lichten strijken hè..., herfstkleuren uit de jungle schijnen en stralen en lichten op de prachtige decoraties van een paleis met lege winkels, statig met ornamenten, vol versierd en rijk
de kluts ben ik even kwijt jungle, eindeloos mooi winkels rijk, vol kitsch versierd portemonnee vol ongeldigheid en een oude sluiter voor dat eeuwig moment dromen en de realiteit.
(28 september 2020)
|