Arnoud Rigter
stadsgedichten Eindhoven

Toen Eindhoven nog een klein peertje was (fragment)

2009: 777 jaar stadsrechten

Toen Eindhoven nog een klein lichtpeertje was,

voorzag het niet hoe zevenhonderdzevenenzeventig jaar

na stadsrecht de bevolking getallen zo leuk zou vinden.

Vooral nullen en enen. Lekker abstract.

Men telt drie maal een zeven. Het godsvertrouwen is

welhaast onmerkbaar diep in het fundament gezakt.

Waar bouwt men op? Misschien zegent grondwater

de langste heipalen van de hoogste torens.

Inmiddels staat de bevolking los van lopende banden.

Men kan zelfstandig rollen en toeteren. Men is dagelijks

Fritsgeföhnd en Philipsgelipsticked rond het ritmisch

ratelen der toetsenborden.  Men die +2 brillen moet, hééft

+2 brillen.  Men is voorzien.         De industrie peert ‘m,

maar voorouders hebben ergens voor gewerkt: fabrieken

worden zacht, romig & smaakvol. Men dineert er in stijl

tussen uitgestorven machines, want ook levenden hebben

recht op hartmassage.  Wat nog toegevoegd kan worden is

een snufje euforie     

en         

vooral

één  - nutteloze -

roze jurk.

Massa

bij de 25^e Eindhovense Marathon

Na de kopgroep van afgetrainde negroïde sprinkhanen

vol staalkabelspieren, inwendig stil en schoongelopen,

volgt een representatiever deel van de bevolking:

            op de duizenden deelnemers telt men diverse Hanzen,

Petra’s, Pieten, hazewindhonduitlaters,

minderheden, leerplichtambtenaren in sportbroeken, criminologen

in sportbroeken, sleutel- en tussenpersonen, derden, buurmannen

(plots blijkt ieder buurman of buurvrouw te zijn),

mannen met baarden die minder kaas hebben gegeten

van aërodynamica, dan de vrouwen met hoofddoekjes,

lopers van de halve marathon met halve buikjes, leesbrillen,

elmosokken (van opgroeiend kroost gekregen), broekzakken

rammelend van aanstekers, nagelschaartjes, alleen enigszins

hermafroditische Neanderthalers ontbreken.

Sommigen lopen met overleden spookouders

op hun schouders. In ieders geval

loopt niemand alleen.

Het gaat niet om de snelste tijd.

Er mag (desnoods ook

achterwaarts lopend)

gezwaaid worden.

Barcelona doet niet onder voor Eindhoven

O nee, Barcelona doet niet onder voor

Eindhoven. Eindhoven, stad

van dorp, zonder

Sagrada Familia met zoute zeelucht

waaiend door haar open torens, door

haren en neuzen van godspotter en toerist.

Oud steen waar je ingebakken geest in ziet.

Zo gaat dat in Eindhoven niet.

Ga eens naar Parijs, de tweede lichtstad

van Europa waar Edison ook

niet geboren is.

Ene Philippus Aureolus Bombast von Hohenheim

(aka Theophrastus Paracelsus) is geboren nabij

Einsiedeln (1493). Dus niet in

Eindhoven. Wie mist hem in

Eindhoven? Eindhoven waar je na reizen

arriveert en Jan Pieter van Laar, ja Jan

Pieter van Laar tegenkomt

(met die bril).