|
|
| INHOUD BER WILBERS |
| HOME |
| POEZIE |
| TEKSTEN |
| AUTEURS |
| INTERVIEWS |
| KUNST |
| FOTOGRAFIE |
| BRABANTS |
| SPECIAAL |
 Print pagina |
Bèr
Wilbers
12 Light verses
Uit Plaatselijke Schoonheden:
MILL
A terrible rot young, called John O
Asked a girl to follow him to Grolloo
Liked to go from bill
In a Mill on a hill
Was shot in his week when she said no
(Opgedragen aan John O’Mill)
ROSMALEN
Zin om eens wat anders te eten te halen?
Voor een bordje paardebieftartaar
Verwijzen wij u zeer graag naar
De paardenslager in Rosmalen
EINDHOVEN
Die rare mensen daar in Eindhoven
Blijven tot het bittere eind geloven
Dat ze het licht hebben uitgevonden
Dat tonen ze dan ook op elke rotonde
En eveneens op iedere laan en plein
Koesteren ze nog deze schone schijn
Men stopt u zelfs bij kleinste zijstraat
Opdat u bij hun vernuft even stilstaat
Zij gaan op hun nieuwste slogan prat
Eindhoven: Stoplichtstad!
Toch even iets tot hun verdediging
Dit is geen stedelijke zelfbevrediging
Denkt u nu vooral niet dat men daar
Graag met andermans veren pronkt
En dat hun taalgebruik enkel ronkt
Want dat is ook niet helemaal waar
Zo bewijzen zij de uitvinder alle eer
Ook op de Edisonstraat stopt het verkeer
Opdat u een momentje eerbiedig wacht
Voor de man die het allemaal bedacht
Want zo is de Lichtstad ook wel weer:
De Eindhovenaar is een toffe peer
HELMOND
Katten houden niet van Helmond
Want Helmond is het oord
Waar menig kat zijn hel vond
Er gaat ook een kattebelletje rond
Dat menig vriend daar zijn vel verloor
Want men loopt er graag in kattevelbont
En niet alleen vanwege het rijm
Vielen alle katten er in katzwijm
Tenslotte, helemaal teneinde raad
Zochten zij hun heil in kattekwaad
En lieten hun ongenoegen blijken
Door tegen Kattenmeppers te zeiken
Toch is het in Helmond weinig riskant
Vergeleken met de rest van Nederland
Men vindt hier geen Katwijk of Katlijk,
Katshaar, Katsven, Katswoude, Katshoek
Noch Katham, Kattenbeek of Kattenbroek
Een slimme kat neemt in Helmond de wijk
WOUW
Oude hippies komen graag richting Roosendaal
Men spreekt daar namelijk nog altijd hun taal
Met puike Nederwiet van de Wouwse Plantage
En een grote voorraad pilletjes in hun bagage
Delen zij met alle chicks hun chillums en bed
In het te gekke Wouw is het nog steeds te mad
DOMMELEN
In Slaperdijk ligt een Slaperstil
Hij gaat naar Geeuwenbrug als hij gapen wil
Soest kent men vooral als een slaapstad
En in Dommelen, daar dommelt men wat
MADE
Een wulps meisje uit Bingelrade
Dat op vakantie ging in Made
Kreeg daar iets moois met een Brit
Waardoor zij nu met een baby zit
Een souvenir uit ’t verre Edinburgh
Made in Brabant, Born in Limburg
Uit Modermissers (Kreupellands en andere taalmisvormingen):
DE KIP EN HET NEI
"Pap, mag ik een zachtgekookt neitje?"
"Wat zeg je nú, mijn kleine meidje?"
"Nou, volgens juf hoort bij elk ontbijtje
een lekker, zachtgekookt kippeneitje."
"Schat, ik ben bang dat juf wat in de war is
en te vaak heeft geluisterd naar Twarres.
Het enige ontbijtnei voor mij
is het begin van ’n neie dei.
En luister niet naar hún taaladviezen,
want dat zijn nu eenmaal Friezen."
"Maar pap, juf zei tegen mij
dat ik best een kippeëitje mag pellen,
maar een kippeneitje moet spellen."
"Ja, mijn kuiken en kipje in wording,
dat komt door een spellingmisvorming.
Voordien kende men enkel een lèkkernijtje
en was het spellen nog een eitje!"
De logica is tegenwoordig zoek
Bij het bakken van de pannekoek
Sinds het meervoud, zogezegd
Op de pannenkoek beslag heeft gelegd
De koekenpan valt nog wel te verdragen
Hierin kan immers meer dan één flensje garen
Bij de koek echter rijzen mij slechts de haren
En daarom wil ik de koekenbakker vragen
Die dit taalkundig misbaksel heeft bedacht
Wat hij bij het bakken, nu van mij verwacht
Dus, geachte koekenbakker
Zet de rede niet te kakken
En leg me eens uit hoe het kan
Één koek bakken
In meer dan één pan?
Het lijkt mij vast geen natuurlijke speling
Maar plots ben ik een Siamese tweeling
Sinds des ruggengraats taalkundige entree
Heb ik niet één rug meer, doch minstens twee
Och nee, helaas is deze lichamelijke kwelling
Geen kwestie van speling maar van spelling
Hooggeleerde taalbedervers in het kwadraat
Deden botweg een aanslag op mijn ruggegraat
Dankzij deze dames en heren
Zit ik nu met de gebakken peren
Want hou ik een ruggegraat
Dan ben ik een taalfossiel
Schrijf ik voortaan ruggengraat
Vind ik mezelf een taaldebiel
Wat let!
Ik jaag hen het schaamrood op de konen
En blijf vol trots mijn ruggegraat tonen
Oh hooggeleerden, ik blijf een stugkop
U kunt met uw allen m’n enige rug op!
KANKUNDE
EN ZURE ZAL
De man kan
En wat hij kan
Kan jij ook
De man zal
En wat hij zal
Zal jij ook
Door de gelijkschakeling
Van tweede en derde persoon
Is deze grammaticale aftakeling
Tegenwoordig heel gewoon
Sinds jij kan in de plaats komt van je kunt
En jij zal eveneens de bladen vult
Is dat de Hollanders wellicht gegund
Maar in ‘t Zuiden hebben we graag zult
Er is iets ernstigs loos met het accent grave
Het is als klemtoonteken ten grave gedragen
Voor wie ook maar iets weet van fonetiek
Is de laatste spellinghervorming kolderiek
Of is dit bij wijze van lòf voor onze zuiderburen
Want ons witlòf vult als witlóóf hun schuren
Bent u ergens zwaar op de kóffie gekomen
Dan vult voortaan kooffie uw kan
Zo wordt ú ook in de maling genomen
Want de enig bekende kooffie is: Kofi Annan
De bevoordeling van het accent aigu
Is een belediging van I- en EQ
Wie, zoals ik, op zijn streepje staat
Begint een toekomst te vrezen
Waarin het accent grave weinig delicaat
Definitief naar het graf wordt verwezen
Dan ben ik niet langer Bèr, maar word ik Bér
En verandert deze heer pardoes in een beer
Dus maak een eind aan dit taalkundig gerommel
Ik weiger verder te leven als Olivier B. Bommel
