|
Poosplaatsen
langs het water
De
Mark en de stad Breda
6:
Frankisch
pleintje aan 't Groeske te Castelré
Zo'n
350 jaar na Christus vestigden zich Salische Franken in dit gebied en
ontstond er een nederzettingsvorm die nog steeds herkenbaar is.
Op de schrale zandgronden was landbouw alleen mogelijk door de ontwikkeling
van een 'gemengd bedrijf', een combinatie van veeteelt en akkerbouw.
Het vee werd niet alleen voor vlees, wol en huiden gehouden, maar ook voor
de mest.
Op bemeste zandgronden konden zo akkers ontstaan, waar voedsel voor mens en
dier werd verbouwd. De naburige woeste gronden werden begraasd door het vee.
Het hooi voor de winter werd gewonnen in de beemden langs de beek.
In het centrum van een Frankische nederzetting kwamen drie wegen samen. Er
was een pad in de richting van heide en bos,
een naar de akkers en een naar de beemden.
Zo ontstond er in de zesde en zevende eeuw midden in dit soort
nederzettingen een driehoekig pleintje, vaak met een waterput of een
drinkkuil voor het vee.
Het driehoekig pleintje aan 't Groeske in Castelré is een mooi voorbeeld
van zo'n Frankisch pleintje. De stenen waterput die hier ooit stond is
weliswaar verdwenen, maar in de dichtregels van Sonja Prins wordt het beeld
van het altijd vloeiende water nog steeds opgeroepen.
De tekst op de poëziebank is een strofe uit haar gedicht 'Het boek van de
cineast' uit de gelijknamige bundel.
ik
schrijf met water
uit
onderaardse beken
over
stenen
stromend,
aan de zijkanten
groen
van mineralen en algen
zelf
altijd helder
als
de lucht zonder kou of warmte
Zo'n
honderd meter verderop ligt aan de oever van 't Merkske een dichtsteen met
een andere strofe uit genoemd gedicht. Dat is poosplaats 7
Pien
Storm van Leeuwen
Pien Storm van Leeuwen, initiatiefneemster van dit project, geeft tekst en
uitleg aan Sonja Prins.
Sonja Prins op haar bank geflankeerd door Mien en Elly, haar steunpilaren.
Samen met de wethouder van cultuur van Baarle-Nassau onthult Sonja Prins
haar bank
De correctie op eventuele tekstfouten
Pien Storm van leeuwen leest het gedicht van Sonja Prins voor.
Een blije dichteres
|
