> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cees van Dongen

 

 

Cees van Dongen

5 gedichten


 

 

't Nieuwe alfabet

Het zingende lied van vreugde, opoffering en vrede

schrijft boeken van schoon, zuiver leven dat ogen

doet uitrusten en de verste horizonten verwelkomt.

Het ideale leven is een boek

waaraan altijd geschreven zal worden

met roze letters op blank papier.

 

Het idealen-boek is door miljarden handen

geschreven, onder het oog van de Democratische God: het

    kilometershoge inspraakorgaan.

Eeuwen na nu zullen alle bladeren van het idealen-boek

misschien verspreid liggen over elke plek op aarde.

 

 

 

 

Het gelijk op wankele poten

 

Heer 1: `O, o wat fijn!`

Heer 2: `O, o wat pijn!`

Heer 1:  `Ik geef je mijn gelijk`.

Heer 2: `Jammer dat je pedant bent`.

Heer 1: `De supermarkt is dolletjes!`

Heer 2: `De supermarkt is door wiskunde economisch en

   vertrapt het milieu`.

Heer 1: `De wereld is geweldig!`

Heer 2: `De wereld bestaat nog, zij het wankelend, door

    kunst geschonken in de politiek`.

Treedt maar af, heren, en nog amen voor de opgeroepen dwazen.

 

 

 

 

Dromen zonder angst.

 

Zalfjes druppelen uit de wolken van mijn emotioneel brein,

Zacht is het liefde-verstandsvoedsel van niet-bekennen-bekennen.

 

 

 

 

Daisy wheel (Margrietje)

 

Romantische lucht waait in mijn ogen, mijn hart en heel mijn ziel.

Liefdesgeest resoneert met mijn van lichtheid bevend lichaam.

De rust van de zon brengt mijn geest en lichaam in harmonie naar

    een hoger plan.

Mollige en zachte sferen ontvoeren mij

met oneindige, onwetende kracht van heelalvullende liefde.

Zelfs het niets wordt duidelijk iets,

als mijn vlugge levensritme zich stort in het trage ritme van

    individueel geluk.

Voel je mijn reis door jouw zwaktes al?

Je bent een met mij al badend in onwetendheid.

Mijn zwakke mannelijke ik heeft jouw

uitgestrekte vrouwelijkheid ontgrendeld.

Mijn geest knipoogt naar het verleden

dat herleeft in de meest intense vorm van herkenningsbron.

Vergelijking met oud liefdesgevoel

doet alle tijden overbruggen.

Ik weet nu dat elk paradijs in mijn geest

de objectieve wereld tart en vermoordt,

alvorens het op puinhopen achter vensters van gedachten

    gestort wordt.

 

 

 

 

Een nimmer eindigend lied

 

De aarde overleeft de haat,

omdat het onze ogen overleeft.

Na vele botsingen moeten wij, rubberen ballen,

onze veerkracht verliezen en steeds minder ver van elkaar komen

    staan, een botsing scheppen van vergevingsgezinde stijfheid.