Cees
van
Dongen
4 gedichten
Vrijheid, blijheid,
vredeheid
Als we allen vrij
zijn, dus blij zijn,
Dus vrede zijn, zijn
we
In een planeet gestapt
die onbekende vertes
Van ons af ligt, als
onze collectieve ziel
Aan zijn eindpunt.
Ineens de glimbom om
een einde te maken
Aan industrieel
gefabriceerde bommen,
In naam van een vrede
die niet bestaan kan.
Tover allen glimbommen
uit uw monden!
Is gevoel het
bestaansrecht van verstand?
Willen denken drijft
als een schuit
Door mijn
onderbewustzijn.
mijn licht wordt
gedragen
Vanuit mijn ziel naar
mijn woorden
En nu voel ik het:
Ik denk woordgevoel.
Drommen dromen
Drommen dromen botsen
In de ruimte van mijn
fantasie.
Het is zalig altijd
nieuwe dromen te hebben,
Ontsluiters die mijn
creatieve spelen
Gestalte en inhoud
geven
En verpakt in een dun
jasje verstand
Mij muziek en poëzie
schenken.
|