| |
Er viel iets zwaars in mijn bestaan.
De klap veroorzaakt trillingen,
verwittigt de omgeving.
Dan wordt het langzaam stil
en zwijgt de vrolijkheid.
Een onderdrukte angst
zakt weg in zekerheid
en het vermoeden
krijgt een naam,
nog binnenshuis
en zonder het geluid
verstaanbaar aangevoeld
Geneeskunst predikt heling.
Zij opent haar circuit,
de lange weg naar beter.
Zij heeft er voor geleerd
om die naam uit te spreken.
Zij kent de woorden
die de feiten begeleiden.
Weer een herhaald beginnen.
Opnieuw de diagnose,
ontdaan van een bewogen passie
En iemand die aanhoren moet
wat onontkoombaar is.
De trillingen verstoren ritmen
en de omgeving raakt in onbalans,
een tastend zoeken naar vermogen
om nooit verwacht te kunnen plaatsen.
Dan valt er licht op verdergaan
en door het open venster
gloort de verbetering,
de som van strijdbaarheid
en van volharding.
De vaak zo lange weg,
bezaaid met ongeloof en twijfel
met wanhoop soms
leidt voor zeer velen
naar een verwachtingsvolle aandacht
in het Verbeeten-instituut.
Een keerpunt voor de meesten
op hun haast onbegaanbaar
en vermoeiend levenspad.
En aan het lichtend einde
van het grauwe vergezicht
verrijzen bogen dankbaarheid.
Emanuel 2011
|
