Emo Fysk Sudergård

poëzie

gemiste kans

op een zang van donderpoeder
vliegt met vuur het vonkenlied
in zevenoog en offerhand
tot levensgeest is weggevlied

in ophef van de knekelvingers
likken narren met hun tongen
langs de kartelrand van afgrond
waar in tolerant haar naam gesprongen

geen tijdgeest geeft nog tikken weg
aan al het moois waarvan de geur
van faalangst snel wordt weggetoost
in droge ogen van mineur

is het te laat; opnieuw een jaar
geen kans op enig werkelijk gebaar