HOME
KUNST
FOTO
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

Print  Pagina

 

Eva de Zanger - Gedichten


 

Kleuren van de dag

]

Het lijkt wel herfst in mijn hoofd

't stormt en gaat tekeer

net zoals de blaadjes

dwarrelen mijn gedachten neer

 

En heeft zich dan een dikke laag

gevormd op de grond

dan gaat zij met de volgende vlaag

opnieuw mijn hoofd weer rond

 

Het lijkt wel herfst in mijn hoofd

't plenst en gaat tekeer

net zoals de regen

druppelen ook mijn tranen neer

 

Het lijkt wel herfst in mijn hoofd

'k Zie de zon en ruik de geuren

en laat haar niet alleen de blaad'ren,

maar ook mijn dagen kleuren

 


 

Waarom kan liefde

Zo dichtbij

En tegelijkertijd

Zover weg zijn ?

 

Waarom kan liefde

Zo heerlijk voelen

En tegelijkertijd

Zoveel pijn doen ?

 

Waarom kan liefde

Iemand pakken

En tegelijkertijd

Zo ongrijpbaar zijn ?

 


Mijn hart is écht heel groot,

wil je dat wel geloven

Er zitten wel tien kamers in

vijf onder en vijf boven

Boven zingt het lieve liedjes

onder heeft het zijn verdrietjes

 

Mijn hart is écht heel groot,

snap je nu wat ik bedoel,

en waarom ik me soms vrolijk

maar soms ook zo verdrietig voel?

 


Hier zijn geen woorden voor;

'k heb me laten bedotten

In mijn buik destijds

Had ik geen vlinders

Nee,

't waren motten !