CuBra

Frans Hoppenbrouwers Calendarium poeticum

Dutmala, de Dommel (31-01-2004)

 

Daar populieren steeds haar loop markeren

die grillig gaat en zonder overleg,

een tastbaar punt zo tussen haag en heg,

kan ik voortdurend op haar sporen teren.

 

Ik liep als kind al vaak door deze velden

van woeste gronden, zompig zacht moeras

en merkte vaak in het alleen zijn pas

dat hier voortdurend strakke regels gelden.

 

Die zekerheid, seizoenen gaan en komen,

het zonder einde stuwen van de stroom,

gaf voedsel aan mijn vaste kinderdromen.

 

Het waren wissels tussen vrij en vroom

want in de schaduw van haar oude bomen

houdt de rivier mijn ongeloof in toom.