> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

<<< terug<<<

 

 

 

 

 

 

 

Geert de Haan

poëzie


 


 

Hoe was het op de fabriek vandaag

 

Immens en industrieel stond daar de wand,

meetkundig spel van melkwitte raamvelden,

als een dam tegen de tochtstromen

tussen kerk- en werkvolk.

Luiken naar een beweeglijke buitenwereld

waaruit evenwel niets binnenkwam, daar bij Philips.

 

Eén blank ruitje slechts, links onder in de hoek,

manshoog met helder zicht op

het eiken portaal van de Grote Kerk;

(soms tilde mijn moeder daar mijn zusje op en

zij mocht dan vadertje tikken).

 

’s Avonds aan tafel met z’n allen,

keken we, met moeders dagelijkse vraag

hoe was het vandaag op de fabriek,

gespannen naar vaders gezicht.

Van hem hoorden we dan wie er

begraven waren en hoe mooi de

bruidjes wel niet waren en

hoeveel auto’s en van welk merk er de stoet vormden.

Want dat mocht alleen onze vader

allemaal zien door zijn rebelse ruitje.

 

De buikpijn die hij ook meebracht

van weer een inkrimping in zijn groep,

voelden wij als kinderen dan niet,

ons moeder kennelijk evenmin.

Nee, zij was geen Philips meisje.