|
|
|
poëzie
Kleuren rijzen op uit de Noordzee regen klettert tegen het rimpelende raam eenzaam maar in volle vrijheid kijk ik naar het groene water
Vijf hoog Libertad weet achter me de verlaten stad
De zon achter me beroert de hoge huizen tussen de duinen wind rukt verbeten aan de vlaggenmast stormt vanuit ’t westen richting Nieuwpoort en boort zich een weg doorheen de smalle straatjes van De Panne
witte ruivende schuimkoppen rollen ritmisch richting Westhoek werpen woest water op doorweekt zilt zand miljarden zandkorrels jagen laag over ’t verlaten strand striemen vermoeide benen van d’eenzame wandelaar
een roekeloze plankzeiler duikt op in de verte scheert hoge toppen verdwijnt achter groteske golven krijsende meeuwen vechten tegen de wind om hun dagelijks brood resten van ’t menselijk maal
En in de verte vaart de boot richting horizon richting vrijheid Libertad ver weg van de verlaten stad.
|