Hans Manders

Dode vogel

Hoe mooi, een dode vogel in het gras

Zo op het oog nog gaaf en ongeschonden

Alsof hij hier een slaapplaats heeft gevonden

En droomt van hoe fantastisch vliegen was.

Hoe stil hij ligt – hij ligt hier nog maar pas

Niet wetend wat hem onderweg verwondde

Als werd hij naar mijn achtertuin gezonden

Om daar te rusten op een zacht matras.

Zo was het ook hoe ik mijn moeder zag

Toen zij voor ’t laatst haar ogen had gesloten,

Zo mooi alsof ze stil te rusten lag.

Hoewel er tranen in mijn ogen schoten

Wist ik meteen: dit is een mooie dag

Omdat zij van haar vliegreis heeft genoten.