Hans Manders

B

Ik voel me goed, nee B-ter, opperbest:

Het geld dat stroomt bepaald met bakken binnen,

Mijn bord is vol, mijn dorst wordt braaf gelest

En jij beweert nog steeds mij te beminnen.

Ik ben druk bezig maar nooit echt gestresst,

Kan bogen op veel vrienden en vriendinnen,

Soms ben ik boos maar zelden buiten zinnen

En ’t gaat ook heel behoorlijk voor de rest.

Toch ben ik wel eens bang, bevreesd van binnen

Dat op een dag een beul roept: “Hora est!

Het is voorbij! Het zal niet herbeginnen!”

En dat dan geen bezwaar baat of protest.

Ik ben een speelbal van de schikgodinnen

Voor wie geldt: wie het laatst lacht, lacht het best.