Hans Manders

D

De D is van de duisternis,

De diepste diepte van de dood

Die op een dag ooit, ongenood,

Bij ons als gast komt aan de dis.

Maar welke dag blijft ongewis;

Dat geeft ons dikwijls ademnood,

De dwaze angst wordt soms te groot

En dompelt ons in droefenis.

Doch ieder is je lotgenoot

Op doorreis naar begrafenis

En dood is slechts een hindernis

Een heus niet al te diepe sloot.

We gaan naar de verdommenis,

Dus doen we nu wat god verbood.