INHOUD 
HANS MANDERS
HOME
POËZIE
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

print pagina

Hans Manders

Oma

 Ze leek meestal een heel normale vrouw:

haar klein postuur, haar bril, haar grijze krullen.

Al was ze steeds omringd door sjieke spullen,

ze kon de oma zijn van mij en jou.

 

Het liefst gewoon, deed zij toch plichtsgetrouw

de zware taken die zij moest vervullen,

waardoor wij haar niet snel vergeten zullen.

Al was ze oud, haar volk is in de rouw.

 

Ook mij heeft Juliana’s dood gegrepen,

al was ik nooit zo voor de monarchie

en zal ik met ons koningshuis niet dwepen.

 

Nu ik op de tv haar foto zie,

zie ik daarna, mijn ogen toegeknepen,

van wie mijn oma was een soort kopie.