Hans Manders

September

 

De zomer die beleeft zijn laatste stuipen:

De zon doet ongelofelijk zijn best

Met wat haar nog aan laatste krachten rest.

Ziet zij niet dat de herfst al aan komt sluipen?

 

Een zomerdag die eerst leek voort te kruipen

Wordt nu, als door een tijdklok, flink geprest

En o, ik voel me nu alweer gestresst

en somberheid begint me te bekruipen.

 

Als straks mijn haren weer van regen druipen

En ik een trui moet dragen of een vest

Dan wordt, heel snel, mijn goed humeur verpest

Omdat het zich met herfstweer moet bedruipen.

 

Geen jammerklacht heeft zin en geen protest

Dus zet ik het ontzettend op een zuipen.